Lake Of Tears - The Homecoming

It's the way of a cosmic sailor, in a boat in the night,
Bu bir kozmik seyyahın yolu, gece sandalda,
But the wolves are not scaring him, he is alright.
Ama kurtlar onu korkutmuyor, o iyi.
Just the day, just the day away, I can feel it sometimes,
Tıpkı, geçen gün gibi, bazen hissediyorum.
But the wolves are not scaring me, I long for twilight.
Ama kurtlar beni korkutmuyor, alacakaranlığı bekliyorum

Then with the morning comes
Sonra sabah olur
The sun that finds them all,
Güneş hepsini bulur,
So divides the night and they die.
Gece bölünür ve onlar ölür
And with the morning sun
Ve sabah güneşiyle
A lonely teardrop falls down from my eye... and I die.
Yalnız bir gözyaşı gözlerimden akar… ve ben ölürüm.

But where, where did all the cosmic sailors come from
Ama nereden, kozmik seyyahlar nereden geliyor
Far away, from across the sea ?
Uzaklardan, deniz öbür tarafından mı?
And where, where have all the cosmic sailors now gone ?
Ve nereye, kozmik seyyahlar şimdi nereye gittiler? And the night that showed them all to me ?
Ve bana onları gösteren gece?

On the waves of this silver ocean, for a while there he smiles...
Gümüş okyanusun dalgaları üzerinde, gülümsüyor…
As he sails with the other ones, the wind dies.
Diğerleriyle yola koyulduğunda, rüzgar ölüyor.
So a cry, so a cry is calling all the wolves among the night
Bu yüzden ben ağlıyorum, ağlamamla bütün kurtlar geceden geliyor
As I sail with the other ones I find them alright.
Ben o seyyahlara katıldığımda, onları iyi buluyorum.

Then with the morning comes
Sonra sabah olur
The sun that finds them all,
Güneş hepsini bulur,
So divides the night and they die.
Gece bölünür ve onlar ölür
And with the morning sun
Ve sabah güneşiyle
A lonely teardrop falls down from my eye... and I die.
Yalnız bir gözyaşı gözlerimden akar… ve ben ölürüm.

... And I... die...
… Ve ben… ölürüm.