Larisa Novoseltseva - Govorila Mne Babka Lyutaya

(Говорила мне бабка лютая...)

Говорила мне бабка лютая,
Коромыслом от злости гнутая:
-- Не дремить тебе в люльке дитятка,
Не белить тебе пряжи вытканной, --
Царевать тебе -- под заборами!
Целовать тебе, внучка, -- ворона.

Ровно облако побелела я:
Вынимайте рубашку белую,
Жеребка не гоните черного,
Не поите попа соборного,
Вы кладите меня под яблоней,
Без моления, да без ладана.

Поясной поклон, благодарствие
За совет да за милость царскую,
За карманы твои порожние
Да за песни твои острожные,
За позор пополам со смутою, --
За любовь за твою за лютую.

Как ударит соборный колокол --
Сволокут меня черти волоком,
Я за чаркой, с тобою роспитой,
Говорила, скажу и Господу, --
Что любила тебя, мальчоночка,
Пуще славы и пуще солнышка.


Gaddar cadaloz dedi ki bana...

Omzunda su sırığı, beli iki büklüm
Gaddar cadaloz dedi ki bana:
- O beşikte uyuyamazsın ufaklık,
Senin yüzünü o işlemenin ipleri ağartmaz,-
Hüküm süreceğin yer - çitlerin altı!
Buselerinin muhatabı ise küçük torunum,- karakarga.

Bembeyaz oldum, bulutlar gibi:
Sıyırın ak göyneği,
Kovalamayın kara tayı,
Katedraldeki papaza su vermeyin,
Beni elma ağacının altına yatırın,
Ne tütsü gerek bana, ne dua.

Reverans ve şükran
Aziz tavsiyelerin ve eşsiz lütfun için,
Boşalttığın cepler için
Keskin şarkıların için
İkiye bölünmüş bu rezalet için
Senin o cadaloz sevgin için

Katedral çanı çaldığında -
Sürükleyip götürür beni şeytanlar,
Elimde kadeh, seninle içtiğim,
Söylemiştim sana, Tanrı'ya da diyeceğim,-
Seni sevmiştim, ah çocukcağız,
Şereften de çok, güneşten de çok.