Larisa Novoseltseva - Prosti

Прости! на долгую разлуку!
Неумолим жестокий рок!
Но ты поймешь ли сердца муку,
Всю грусть в словах: "Я одинок!"
Вдали тебя, в чужбине снежной,
Мне сердцем вновь не расцвести!
Я не услышал глас твой нежный...
Все кончено... прости! прости!

Affet! bu uzun süreli ayrılık için!
Yalvarmayacağız acımasız kadere!
Ama anlar mısın ki sen kalp acısını,
Bütün hüzün kelimelerde: "Yalnızım!"
Senden uzakta, karla kaplı gurbette,
Kalbim bir kez daha serpilmeyecek!
Senin narin sesin bana ulaşmadı...
Her şey bitti ... affet! affet!

Прости!.. Но если в шуме света
Взволнует стих младую грудь,
Быть может, вспомнишь ты поэта!
И сладко будет мне вздохнуть...
Когда восторженный и страстный,
Тебя я встретил на пути,
Мне жизнь казалась - сон прекрасный;
Но то был сон!.. Прости, прости!..

Affet!.. Ama eğer günlük hayatın kaygısı içinde
Heyecan verirse bu şiir genç gönlüne,
Olur ya, belki de unutmazsın bu şairi!
Benim için de hoş olur o zaman nefes almak...
Coşkun ve ihtirasli bir anımda
Seni yolda görmüştüm ,
Hayat bana - mükemmel bir rüya gibi gelmişti;
Ama rüya idi o!.. Affet, affet!..

Прости!.. Средь игр и ликований
В толпе поклонников младых
Услышишь много ты желаний,
Обетов пышных и живых;
Но кто из них, кто сердцем скажет,
Что мог лишь я произнести!
Кто это чувство им укажет,
Чем я пылал!.. Прости, прости!..

Affet!.. Oyunlar ve şenlikler arasında
Genç hayranların kalabalığında
Bir çok dilek işiteceksin,
Kulağa hoş gelen, dolu dolu vaatler;
Ama içlerinden hangisi, yüreğiyle söyleyebilecek,
Sadece benim dile getirdiklerimi!
Alev alev yanan birinin duygusunu
Kim onlara verebilecek!.. Affet, affet!..
Прости!.. О если б можно было
Мне память сердца истребить!
Изгладить все, что страстью жило,
И думы светлые забыть!..
На миг мое блаженство длилось!..
И толь мгновенно погрести?
Нет!.. сердце вдребезги б разбилось,
Тебя забыв!.. Прости, прости!

Affet!.. Ah, keşke mümkün olabilse
Yüreğimin hafızasını yok etmek!
İhtirasla yaşanan herşeyi dümdüz etmek,
Ve unutmak o aydınlık düşünceleri!..
Bu ayrıcalıklı mutluluğum bir an sürmüştü!..
Ve birden şimdi toprağa mı girdi?
Hayır.. bu kalbim parça parça olup saçılsın,
Seni unutup!... Affet, affet!

Прости!.. Веселыми мечтами
Я не забудуся ни раз!
Я буду тверд!.. Но слезы сами
Невольно падают из глаз!
Невольно замирает слово;
И как разлуку мне снести?
Зачем тебя я встретил снова?
Ужель сказать: прости, прости!..

Affet!.. Sevinçli hayalleri
Hiç bir zaman unutmayacağım!
Metanetli olacağım!.. Ama gözyaşları
Kendiliğinden akıyor gözlerimden!
Kendiliğinden donakalıyor kelimeler;
Bu ayrılığa nasıl katlanayım?
Niye seni tekrar gördüm?
Yoksa söylemek için mi: affet, affet!..

Прости!.. Печальный, на дорогу
Гляжу с поникшей головой;
Прикован мыслями к порогу,
Где светлый сон не сбылся мой!..
Кто примет в страннике участье?
Кто молвит тихо: "Не грусти!"
Моя любовь - мое несчастье!
Моя любовь... прости, прости!

Affet!.. Kederliyim, yola
Başım öne eğik bakıyorum;
Düşüncelerle zincirlendim,
Aydınlık düşlerim olmadı!..
Kim bu garibi kabul eder?
Kim usulca der: "boşver!"
Aşkım - mutsuzluğum!
Aşkım... affet , affet!