Lee So-ra - Wind Blows

바람이분다서러운마음에
텅빈풍경이불어온다
머리를자르고돌아오는길에
내내글썽이던눈물을쏟는다

Rüzgar benim dokunaklı ruhumun içine uçar, boş bir sahneye vurur.
Geri dönüşte, bir saç kesiminin ardından, gözyaşları nihayet gevşer.

하늘이젖는다
어두운거리에찬빗방울이떨어진다
무리를지으며
따라오는비는내게서먼것같아
이미그친것같아

Gökyüzü, duvarlar ve karanlık sokak, soğuk yağmur damlalarını hissediyor.
Torrentlerde görülen yağmur, benden uzak duruyor,
Zaten durmuş gibi geliyor.

세상은어제와같고시간은흐르고있고
나만혼자이렇게달라져있다
바람에흩어져버린
허무한내소원들은애타게사라져간다

Dünya dünki gibi. Ve zaman akar.
Ama sadece bunun gibi faklı olan benim.
Benim boşluğum, rüzgârın dağınık bir şekilde kaybolduğunu dile getirir.

바람이분다
시린한기속에지난시간을되돌린다
여름끝에선
너의뒷모습이차가웠던것같아 다알것같아

Rüzgâr esiyor, eskimiş havalarda geçmişe yakışıyor.
Yaz sonunda, duruşunuz arkadan soğuktu.
Görünüyordu. Şimdi, sanırım, biliyorum.

내게는소중했었던잠못이루던날들이
너에겐지금과다르지않았다
사랑은비극이어라그대는내가아니다
추억은다르게적힌다

Değerli günlerimin aynı uykusuz geceleri.
Senin için şu ankilerden farklı değildi.
Aşk, sen, ben değilsin trajesidir.
Anılar farklı yazılır.

나의이별은
잘가라는인사도없이치러진다
세상은어제와같고시간은흐르고있고
나만혼자이렇게달라져있다
내게는천금같았던추억이담겨져있던
머리위로바람이분다
눈물이흐른다

Bizim ayrılığımız bile veda edilmeden yapıldı.
Dünya dünki gibi. Sadece farklı olan benim.
Benim milyonlar değerinde anılarım.
Kafamın içine girdiğinde, rüzgârın üzerine üfler.

Gözyaşları tükendi.