Les Misérables - Empty Chairs At Empty Tables

Boş Masalarda Boş Sandalyeler

MARIUS:
Anlatılamayacak bir keder var
Devam eden ve eden bir acı var
Boş masalarda bos sandalyeler
Şimdi arkadaşlarım ölü ve uzakta

Burada devrimden konuştular
Burası ateşi yaktıkları yerdi
Burada yarın hakkında şarkı söylediler
Ve yarın asla gelmedi

Köşedeki masadan
Yeniden doğan bir dünyayı gorebiliyorlardi
Ve çalan sesleriyle yükselirlerdi
Şimdi hala duyabiliyorum
Söyledikleri sozler
Onların son beraberligi oldu
Şafakta yalnız barikatta

Ah arkadaşlarım,arkadaslarım affedin beni
Çünkü ben yaşıyorum siz gittiniz
Anlatılamayacak bir keder var
Devam eden ve eden bir acı var

Pencerede hayalet yüzler
Yerde hayalet gölgeler
Boş masalarda bos sandalyeler
Arkadaşlarımın bir daha bulusmayacaklari yerde

Ah arkadaşlarım arkadaşlarım sormayın bana
Fedakarliginizin ne için olduğunu
Boş masalarda bos sandalyeler
Arkadaşlarımın bir daha bulusmayacaklari yerde


Empty chairs at empty tables
MARIUS :
There's a grief that can't be spoken.
There's a pain goes on and on.
Empty chairs at empty tables
Now my friends are dead and gone.

Here they talked of revolution.
Here it was they lit the flame.
Here they sang about `tomorrowAnd tomorrow never came.

From the table in the corner
They could see a world reborn
And they rose with voices ringing
I can hear them now!
The very words that they had sung
Became their last communion
On the lonely barricade at dawn.

Oh my friends, my friends forgive me

That I live and you are gone.
There's a grief that can't be spoken.
There's a pain goes on and on.

Phantom faces at the window.
Phantom shadows on the floor.
Empty chairs at empty tables
Where my friends will meet no more.

Oh my friends, my friends, don't ask me
What your sacrifice was for
Empty chairs at empty tables
Where my friends will meet no more