Det blev för mycket igår,
Jag vill inte mer
Det enda jag ser nu är
Denna stengolvskalla stad,
Kärnan till dessa rader,
En institution för döende kött,
Glädjesteriliserad av apati,
Monoton dödsbringande betong
Mitt hjärta bankar genstridigt
Kväljningar uppstår vid rörelse
En själ färgad såsom aska
En stad, ett block av misär
Kontinuerligt elände
Jag älskar dig
En eremit, vad står det här?
En eremit vill leva ensam och isolerad.
Han får varken åsyn eller vju från andra människor.
Jag har kommit på en sak, jag passar inte in någonstans på denna jord.
Min bok är inte till salu, adjö!
Dün çok fazlaydı,
Daha fazla istemiyorum
Şimdi bütün gördüğüm
Bu soğuk taş şehir
Bu dizelerin özü
Ölen bedenin kurtuluşu
Sevinç ilgisizlikle kısırlaştırılmış
Monoton ölüm getiren beton
Kalbim zar zor atıyor
Hareketle midem bulandı
Kül gibi renkli bir ruh
Bir şehir , sefaretin kalıbı
Sürekli keder
Seni seviyorum
Keşiş , bu ne dedi?
Keşiş yalnız yaşamak istiyor
O görmeye dayanamaz ya da diğer insanların seslerini
Bir şey için geldim , bu dünyada benim için bir yer yok
Kitabım satılık değil , hoşçakal!