Cuando lo estaba queriendo
Cuando lo estaba sintiendo
Todito mío lo vi partir
Me juró que regresaba
Pero todo era mentira
Porque ya su alma no era de mí
En la noche silenciosa
Nos miramos
Frente a frente, sin hablar
Cuando me dijo de pronto
Que olvidara su cariño
Que no me quería engañar
Fue bajo del crucifijo
De la torre de una iglesia
Cuando la luna nos alumbró
Yo estreché entre mis brazos
Con ganas de detenerlo
Pero el orgullo me lo impidió
Ya sola frente a la iglesia
Y llorando
Ante el Cristo…fui a implorar
Al contemplar mi tristeza
El crucifijo de piedra
También se puso a llorar
ben onu isterken
ben onu duyumsarken
her şeyimi, onun ayrılışını gördüm
döneceğine yemin etti bana
ama her şey bir yalandı
çünkü onun ruhu bana göre değildi
sessiz gecede
yüz yüze baktık
konuşmadan
birden bana
aşkını unuttuğunu
beni aldatmak istemediğini söyledi
bir kilise kulesinin
haçının altındaydı
ay ışığı bizi aydınlatırken
onu kollarımın arasında sarstım
onu durdurmak isteğiyle
ama gururum buna izin vermedi
kilisenin önünde yalnız başına
ve İsa'nın önünde ağlayarak
dua etmeye başladım
mutsuzluğuma bakarak
taş çarmıh da
ağlamaya başladı