Lola Yuldasheva - Seni Deb

Tomchilab osmondan, yog‘adi yomg‘ir,
Shirin muhabbatingsiz, yashashim og‘ir.
Sening hayoling ila, ko‘zim ocharman,
Bahtli onlarimdan, taskin toparman.

Sening nigohlaring, sezilar har on,
Qiynashtan to‘xtamaydi, sog‘inchli armon.
Sensiz bu kunlarim, go‘yoki zulmat,
Aytkin qachon tugaydi, qalbimda hasrat.

Seni deb, seni deb, yuragim urar har on,
Seni deb tunu kun, qayg‘ular chekar xijron.
Seni deb, seni deb, seni deb yurak tanho,
Seni deb so‘rashtan, hayolim tinmas aslo.

Yulduzli osmonga, termulib har kun,
Seni esga olarman, dardliman butun.
Tinmay orzularda, sen - la kezarman,
O‘tli nigohlaringni, qalbdan sezarman.

Sening nigohlaring, sezilar har on,
Qiynashtan to‘xtamaydi, sog‘inchli armon.
Sensiz bu kunlarim, go‘yoki zulmat.
Aytkin qachon tugaydi, qalbimda hasrat.

Seni deb, seni deb, yuragim urar har on,
Seni deb tunu kun, qayg‘ular chekar xijron.
Seni deb, seni deb, seni deb yurak tanho,
Seni deb so‘rashtan, hayolim tinmas aslo.

Damlayıp âsumândan(gökyüzünden), yağdı yağmur,
Şirin muhabbetiniz, yaşamam ağır(zor, çetin).
Senin hayâlin ile gözümü açırım,
Bahtlı ânlarımdan teskin bulurum.

Senin nigâhların(bakışların) sezilir her ân,
Üzülüşten durmaz özlemli ukde(geçmeyen arzu).
Sensiz bu günlerim güyâ zulmet(karanlık),
Söyle ne zamân bitti, kalbimde hasret.

Sen diye, sen diye, yüreğim vurur her ân;
Sen diye, gece gündüz, kaygılar çeker hicrân;
Sen diye, sen diye, sen diye yürek yalnız;
Sen diye sormaktan hayâlim dinmez aslâ.

Yıldızlı âsumâna(gökyüzüne) toplayıp her gün,
Seni usa(akla) alarım; dertliyim bütün.
Dinmez arzularda senle gezerim,
Odlu(ateşli) nigâhlarını kalpten sezerim.

Senin nigâhların(bakışların) sezilir her ân,
Üzülüşten durmaz özlemli ukde(geçmeyen arzu).
Sensiz bu günlerim güyâ zulmet(karanlık),
Söyle ne zamân bitti, kalbimde hasret.

Sen diye, sen diye, yüreğim vurur her ân;
Sen diye, gece gündüz, kaygılar çeker hicrân;
Sen diye, sen diye, sen diye yürek yalnız;
Sen diye sormaktan hayâlim dinmez aslâ.