Te fuiste, como la noche cuando llega el día,
como un suspiro que se va y no vuelve;
te fuiste, cuando pensaba que eras toda mía,
mía nada más, nada más mía.
Amor, ¿por qué has herido así mi corazón, tan tuyo?
Amor ¿por qué sangraste así
la vida que te di, no ves que mi dolor puede volverse orgullo
y tú no vuelvas a saber de mí?
Yo sé que mi pecado fue quererte mucho,
y no esperaba de la vida este dolor,
dentro de mí tu dulce voz escucho
como un eco que me rompe el corazón.
Amor, ¿por qué has herido así mi corazón, tan tuyo?
Amor ¿por qué sangraste así
la vida que te di, no ves que mi dolor puede volverse orgullo
y tú no vuelvas a saber de mí?
Yo sé que mi pecado fue quererte mucho,
y no esperaba de la vida este dolor,
dentro de mí tu dulce voz escucho
como un eco que me rompe el corazón.
Gittin, gün geldiğinde gece gibi
giden ve geri gelmeyen bir soluk gibi
gittin, tümüyle benim olduğunu düşünürken
hiçbir şeyim benim, benim hiçbir şeyim
Aşkım, neden yaraladığın böyle yüreğimi,sana ait olan
aşkım neden kana buladın böyle sana verdiğim yaşamı,
acımın gurura döneceğini görmüyor musun
ve sen beni artık tanıyamayacaksın
biliyorum suçum seni çok sevmekti
ve yaşamdan bu acıyı beklemiyordum
içimde tatlı sesini dinliyorum
kalbimi parçalayan bir yankı gibi
Aşkım, neden yaraladığın böyle yüreğimi,sana ait olan
aşkım neden kana buladın böyle sana verdiğim yaşamı,
acımın gurura döneceğini görmüyor musun
ve sen beni artık tanıyamayacaksın
biliyorum suçum seni çok sevmekti
ve yaşamdan bu acıyı beklemiyordum
içimde tatlı sesini dinliyorum
kalbimi parçalayan bir yankı gibi