Con el ansia más grande de mi vida
te espero, aunque pase sin sueño
las horas de la noche;
con el alma sedienta de tus besos
me muero; sólo tú has de salvarme
y yo siempre te espero.
Nada me importan las horas negras
de mi desvelo, si con tus ojos
tiene su aurora mi negro cielo.
Con el alma sedienta de tus besos
me muero; sólo tú has de salvarme
y yo siempre te espero.
Yaşamımın en büyük acısıyla
seni bekliyorum, uykusuz geçse de
gecenin saatleri
öpücüklerine susamış ruhumla
ölüyorum; yalnızca sen kurtarabilirsin beni
ve ben hep seni bekliyorum
uykusuzluğun kara saatlerinin
hiç önemi yok benim için, eğer gözlerinle
aydınlatıyorsan benim karanlık göğümü
öpücüklerine susamış ruhumla
ölüyorum; yalnızca sen kurtarabilirsin beni
ve ben hep seni bekliyorum