MakSim - Otpuskayu

(Отпускаю)


Я не могу дышать мне не видно неба
Я не могу понять был ты или не был
Ветром по волосам,солнце в ладони
Твоя...

Красные облака вечер ударил в спину
Я с тобой так легка я с тобою красива
Бешанно так в груди
Бьется сердце твое

Отпускаю и в небо
Улетает желтыми листьями
Наше прошлое лето
С телефонными глупыми письмами
Отпускаю и слезы
Высыхают на ресницах
Но как же синие звезды
Нам с тобой могли присниться

Рано еще не быть поздно уже поверить
Я не могла любить я не могла измерить
Месяцы за окном солнце в закатах с тобой
И отпускаюсь вниз и поднимаюсь в небо
Я не могу понять был ты или не был
В сотнях ночных дорог ты остаешься со мной


Serbest bırakıyorum

Nefes alamıyorum, gökyüzü görünmüyor bana
Anlayamıyorum ki sen var mıydın yok muydun
Saçlara rüzgar, avuçlara güneş
Seninim ben...

Kırmızı bulutlar, arkadan akşam vurdu
Ben seninle iken öyle inceyim, ben seninleyken güzelim
Öyle çılgınca göğsümde
Kalbin vuruyor senin

Serbest bırakıyorum ve göğe
Sarı yapraklar misali uçar
Bizim geçirdiğimiz yaz
Saçma sapan telefon mektuplarıyla beraber.
Serbest bırakıyorum ve gözyaşlarım
Kuruyorlar kirpiklerimde.
Ancak nasıl oldu ki o mavi yıldızlar
İkimiz için rüyada görundü?

Yok olmak daha erken, güvenmek ise artık geç.
Sever olamadım, değerini bilemedim
Pencere arkasındaki ayların ve seninle iken mağriplerdeki güneşin.
Hem aşağıya iniyor hem de yükarıya yükseliyorum.
Anlayamıyorum ki sen var mıydın yok muydun
Yüzlerce gece yolunda sen benimle kalırsın