Nattens mara väser, famnar dig i sömn,
vaggar stilla ro i sinnets land.
Sveper ned mot djupen,
i drömmarnas hav,
skändar och vrider, tanke och tal.
Grå ögen av vanvett, stirrandes utan ro,
gnisslande käftar gnager i själens märg.
Som blod ur aska, driver hon förbi,
genom gånggriftars ro,
från bergens djup.
Den bleka drottning över mardrömmarnas kval,
vallar sina själar till vansinnets grav...
Nattsjäl, nattsjäl, drömsjäl, stormande gast.
På en springare utav kval, rider hon dig... i natt.
Under grenar smala,
i rötters vindlande snår,
vadar fram i mörker,
mot marans eviga hav.
Den bleka drottning över mardrömmarnas kval,
vallar sina själar till vansinnets grav...
Nattsjäl, nattsjäl, drömsjäl, stormande gast.
På en springare utav kval, rider hon dig... i natt.
I kaosets eviga flod,
ur nattvindars djup.
I nattens tysta timmar,
under marans kalla hand,
formas våra drömmar om livets slut.
Nattsjäl, drömsjäl, evigt stormande gast.
Nattens mara väser, famnar dig i sömn,
vaggar stilla ro i sinnets land.
Grå ögen av vanvett, stirrandes utan ro,
gnisslande käftar gnager i själens märg.
Den bleka drottning över mardrömmarnas kval,
vallar sina själar till vansinnets grav...
Nattsjäl, nattsjäl, drömsjäl, stormande gast.
På en springare utav kval, rider hon dig... i natt.
Gece Ruhu, Rüya Ruhu
Kabus1 tıslar, uykunda seni kucaklar,
Aklın diyarının huzurunda sakince yetiştirir.
Derinlere doğru süpürüp gider,
düşlerin denizinde,
bozar ve çarpıtır, düşünce ve konuşma.
Deliliğin gri gözleri, ara vermeden gözlerini dikiyor,
bilenen çeneler ruhun iliğini kemiriyor.
Küllerden çıkan kan gibi, o sürüklenip gidiyor,
lahitlerin sükunetine doğru,
dağların derinliklerinden.
Kabusların getirdiği ızdırapların solgun kraliçesi,
Ruhlarını deliliğin mezarına güdüyor...
Gece ruhu, gece ruhu, rüya ruhu, dinç hayalet.
Bir cefa atının üzerinde, o seni sürüyor... Bu gece.
Küçük dalların altında,
köklerin burulan çalılıklarının içinde,
karanlığın ve çamurun içinden yürüyor,
ebedi kabus denizine doğru.
Kabusların getirdiği ızdırapların solgun kraliçesi,
Ruhlarını deliliğin mezarına güdüyor...
Gece ruhu, gece ruhu, rüya ruhu, dinç hayalet.
Bir cefa atının üzerinde, o seni sürüyor... Bu gece.
Kargaşanın sonsuz nehrinin içinde,
gece rüzgarlarının en derinlerinden,
Gecenin sakin saatlerinde,
Kabus'un soğuk elinin altında.
Rüyalarımız şekil alıyor, sonun rüyaları2
Gece ruhu, gece ruhu, rüya ruhu, dinç hayalet.
Kabus tıslar, uykunda seni kucaklar,
Aklın diyarının huzurunda sakince yetiştirir.
Deliliğin gri gözleri, ara vermeden gözlerini dikiyor,
bilenen çeneler ruhun iliğini kemiriyor.
Kabusların getirdiği ızdırapların solgun kraliçesi,
Ruhlarını deliliğin mezarına güdüyor...
Gece ruhu, gece ruhu, rüya ruhu, dinç hayalet.
Bir cefa atının üzerinde, o seni sürüyor... Bu gece.