Door kapotgeschoten straten
Zonder vader, zonder land
Loop je hulpeloos verlaten
Aan je moeders warme hand
Yıkık dökük caddelerde
Yetim, yersiz yurtsuz
Çaresiz ve terkedilmiş bir halde yürüyorsun
Elin annenin sıcacık ellerinde
Als een schaap tussen de wolven
Naar bestemming onbekend
En niemand ziet hoe klein je bent
Niemand ziet hoe klein je bent
Kurtların içinde bir kuzu gibi
Bilinmeyen bir istikamete gidiyorsun
Kimse ne kadar küçük olduğunu görmüyor
Kimse ne kadar küçük olduğunu görmüyor
Morgen zal het vrede zijn
Zal de zon je strelen
Zal de wereld weer een speeltuin zijn
En kun je rustig spelen
Yarın barış olacak
Ve güneş ışınları seni okşayacak
Dünya yeniden bir oyun alanı olacak
Huzur içinde oynayabileceksin
Na de winter komt de lente
Wordt de grijze lucht weer blauw
Maar al ben je uit de oorlog
Gaat de oorlog ooit uit jou
Kış bitince bahar gelir
Gri gökyüzü maviye çevirir
Savaş alanını terk ettin ama
Savaş ruhunu terk eder mi?
Mooie ogen zijn vergiftigd
Zijn aan het geweld gewend
En niemand ziet hoe klein je bent
Niemand ziet hoe klein je bent
Güzel gözler zehirlenmiş
Zorbalığa alıştırılmışlar
Ve kimse ne kadar küçük olduğunu görmüyor
Kimse ne kadar küçük olduğunu görmüyor