Marija Šestić - Rijeka Bez Imena

Rijekom bez imena kao val
neka krene moja bol
da te nađe ružo svih vjetrova
samo ja staze preko vode znam

Dan po dan i noć po noć
ja zidam svoju bol
kao most na riječi za tobom
ko još te voli kao ja
da te u dušu zna tako baš kao ja

Tugo, nevjero moja nevoljo
kako da te vratim
da te zagrlim k'o da je prvi put
rijeke suza da ti pozlatim

Tugo, nevjero eh da mogu to
ja bih opet s tobom bilo gdje
neka ide bol na moju dušu
što za tobom umire



Adsız nehirden aşağı doğru, kederim bir dalga gibi akacak
Seni bulmak için, tüm rüzgârların gülü
Tek bildiğim yol suların arasındaki patikalar

Gün ve gün, gece ve gece
Acımı inşaa ediyorum
Sana akan bir nehrin üzerinden geçen bir köprü gibi
Seni başka kim benim sevdiğim gibi sevebilir?
Sana başka kim sadece benim dokunduğum gibi dokunabilir?

Benim belâm, üzülme, aldatma
Seni nasıl geri elde edebilirim?
Sana ilk günki gibi sarilabilmek,
Senin gözyaşı nehirlerinin üzerine altın yaymak için

Üzülme, aldatma, yapabilseydim eğer
Seninle hâlâ her yere giderim
Bırak acı benim olsun
Çünkü senin için ölüyorum