Matt Pokora - À Nos Actes Manqués

A tous mes loupés, mes ratés, mes vrais soleils
Tous les chemins qui me sont passés à côté
A tous mes bateaux manqués, mes mauvais sommeils
A tous ceux que je n'ai pas été

Aux malentendus, aux mensonges, à nos silences
A tous ces moments que j'avais cru partager
Aux phrases qu'on dit trop vite et sans qu'on les pense
A celles que je n'ai pas osées
A nos actes manqués

Aux années perdues à tenter de ressembler
A tous les murs que je n'aurai pas su briser
A tout ce que j'ai pas vu, tout près, juste à côté
Tout ce que j'aurai mieux fait d'ignorer

Au monde, à ses douleurs qui ne me touchent plus
Aux notes, aux solos que je n'ai pas inventés
Tous ces mots que d'autres ont fait rimer qui me tuent
Comme autant d'enfants jamais portés
A nos actes manqués

Aux amours échouées de s'être trop aimé
Visages et dentelles croisés juste frôlés
Aux trahisons que je n'ai pas vraiment regrettées
Aux vivants qu'il aurait fallu tuer

A tout ce qui nous arrive enfin, mais trop tard
A tous les masques qu'il aura fallu porter
A nos faiblesses, à nos oublis, nos désespoirs
Aux peurs impossibles à échanger
A nos actes manqués

***
benim altüst ettiklerime, benim karışıklıklarıma, benim gerçek güneşlerime
butun geçirdiğim yollara,
bütün batmış kayıklarıma, kotu rüyalarıma
bütün herkimeseye ki ben değildim

yanlış anlamalara,yalanlara, sessizliklerimize
bütün paylaşdığımı düşündüğüm anılara
hızlıca söyleyip ama aslında kasd etmediklerimize
yampaya cesaret edemediğim şeylere
bizim yanlışlara

... benzemek için harcadığımız yıllara
bütün yıkamadığım duvarlara
bütün göremediğim şeylere, çok yakın, yanı başımda
butun red etmek zorunda kaldıklarıma

dünyaya, artık bana dokunmayan yaralarına
ezgilere,benim yapmadığım solo şarkılarına
bütün bu sözcüklere ki diğerleri onlarla kafiye yazıp ve ki beni öldürdüler
doğmayan çocukların çoğu gibi
bizim yanlışlara

fazla sevildiği için biten aşklara
yüzler ve bağlanmış bağcıklar, yeni fırçalanmış
aslında pişman olmadığım ihanetlere
öldürülmesi gereken canlıya

bütün sonunda bize olanlara, ama çok geç
bütün giymek zorunda olduğumuz maskelere
güçsüzlüklerimize, kusurlarımıza, umutsuzluklarımıza
gizlenilmeyecek korkularımıza
bizim yanlışlarımıza