Médine - Alger Pleure

J'ai l'sang mêlé : un peu colon, un peu colonisé
Un peu colombe sombre ou corbeau décolorisé
Médine est métissé : Algérien-Français
Double identité : je suis un schizophrène de l'humanité
De vieux ennemis cohabitent dans mon code génétique
À moi seul j'incarne une histoire sans générique
Malheureusement les douleurs sont rétroactives
Lorsque ma part française s'exprime dans le micro d'la vie
Pensiez-vous que nos oreilles étaient aux arrêts ?
Et que nos yeux voyaient l'histoire par l'œil d'Aussaresses ?
Pensiez-vous que la mort n'était que Mauresque ?
Que le seul sort des Arabes serait commémoré ?
On n'voulait pas d'une séparation de crise
De n'pouvoir choisir qu'entre un cercueil ou une valise
Nous n'voulions pas non plus d€'une Algérie Française
Ni d'une France qui noie ses indigènes dans l'fleuve de la Seine
Pourtant j'me souviens ! Du FLN, qu'avec panique et haine
Garant d'une juste cause aux méthodes manichéennes
Tranchait les nez de ceux qui refusaient les tranchées
Dévisagé car la neutralité fait d'toi un étranger
Tous les Français n'étaient pas homme de la machine
Praticiens de la mort, revanchards de l'Indochine
Nous souhaitions aux Algériens ce que nous voulions dix ans plut tôt
Pour nous-mêmes, la libération d'une dignité humaine
Nous n'étions pas tous des Jean Moulin mais loin d'être jenfoutistes
Proches de Jean-Paul Sartre et des gens jusqu'au-boutistes
Tantôt communiste, traître car porteur de valise
Tantôt simple sympathisant de la cause indépendantiste
J'refuse qu'on m'associe aux généraux dégénérés
Mes grands parents n'seront jamais responsables du mal généré
Du mal à digérer que l'Histoire en soit à gerber
Qu'des deux côtés de la Méditerranée tout soit exacerbé

[Refrain]
Alger meurt, Alger vit
Alger dort, Alger crie
Alger peur, Alger prie
Alger pleure, Algérie

[Couplet 2]
J'ai l'sang mêlé : un peu colon, un peu colonisé
Un peu colombe sombre ou corbeau décolorisé
Médine est métissé : Algérien-Français
Double identité : je suis un schizophrène de l'humanité
De vieux ennemis cohabitent dans mon code génétique
À moi seul j'incarne une histoire sans générique
Malheureusement les douleurs sont rétroactives
Lorsque ma part algérienne s'€™exprime dans le micro d'€™la vie
Pensiez-vous qu'on oublierait la torture ?
Que la vraie nature de l'invasion était l'hydrocarbure ?
Pensaient-ils vraiment que le pétrole était dans nos abdomens ?
Pour labourer nos corps comme on laboure un vaste domaine
On ne peut oublier le code pour indigène
On ne peut masquer sa gêne, au courant de la gégène
Électrocuter des hommes durant six ou sept heures
Des corps nus sur un sommier de fer branché sur le secteur
On n'oublie pas les djellabas de sang immaculées
La dignité masculine ôtée d'un homme émasculé
Les corvées de bois, creuser sa tombe avant d'y prendre emploi
On n'oublie pas les mutilés à plus de trente endroits
Les averses de coup, le supplice de la goutte
Les marques de boots sur l'honneur des djounouds
On n'oublie pas les morsures du peloton cynophile
Et les sexes non circoncis dans les ventres de nos filles
On n'omet pas les lois par la loi de l'omerta
Main de métal nationale écrase les lois Mahométanes
Et les centres de regroupement pour personnes musulmanes
Des camps d'concentration au sortir de la seconde mondiale
On n'oublie pas ses ennemis
Les usines de la mort, la villa Sesini
Épaule drapée, vert dominant sur ma banderole
Ma parole de mémoire d'homme : les bourreaux n'auront jamais l'bon rôle

[Refrain]

[Couplet 3]
J'ai l'sang miellé, aux trois-quarts caramélisé
Naturalisé, identités carbonisées
Médine, mais qui c'est ?
Méditerranée ?
Ou Mer du Nord salée ?
Tamponné "Made in terre damnée"
Le plus dur dans une guerre c'est de la terminer
Que la paix soit une valeur entérinée
Les vieux ennemis nourrissent une rancœur pour l'éternité
Si l'Algérie s'€™enrhume c'€™est que la France a éternué
Alors on dialogue en se raclant la gorge
En se rappelant les morts avec le tranchant du bord
On marque le score à chaque nouvelle écorche
Recompte les corps à chaque nouvel effort
Du martyr au harki, du colon jusqu'au natif
Qui s'battirent pour sa patrie ? Et qui pour ses actifs ?
Du pied noir au maquisard, on est tous en mal d'histoire
Alger la blanche, Alger la noire

[Refrain]



Ben melezim: biraz sömürgeci, biraz sömürgeleştirilmiş,
Biraz koyu güvercin, biraz rengi solmuş kuzgun*
Médine melez: Fransız-Cezayirli,
Çift kimlikli: benim insanlığın şizofreni.
Eski düşmanlar yanyana yaşıyor benmi genetik kodumda,
Tek başımai somutlaştırıyorum jeneriksiz tarihi.
Ne yazık ki, hüzünlerimiz geriye dönük,
Ne zaman Fransız tarafım hayat mikrofonunu eline alıp konuşsa.
Kulaklarımızın parmaklıklar ardında olduğunu mu düşündün?
Ve gözlerimizin tarihi Aussaresses'in* gözlerinden gördüğünü mü sandın?
Savaşın yalnızca Mağribilerle olduğunu mu sandın?
Yalnızca Arapların kaderinin mi anılacağını düşünüyorsun?
Bizler hiçbir zaman ayrım istemedik, kriz istemedik,
Bizim tek seçimimiz ya mezara girecektik ya da valizimize*
Biz ne Fransız Cezayiri istedik, ne de yerlilerini Sen Nehrinde boğan bir devlet*
Ve ben yine de hatırlıyorum! Panik ve nefret dolu NLF'i*
Maniheist araçları kullanmaktaki haklı nedenin sorumluluğu onlardaydı,
Siperlere gerek yok diyenlerin burunlarını kestiler*
Bak buna, tarafsızlık yabancıya çevirir seni çünkü burada,
Tüm Fransızlar elbette sistemin bir parçası değildi.
Ölüm uygulayıcılar, Çinhindi'nin intikamcıları,
1O yıl önce yaşadığımızı Cezayir için istiyoruz*
Bu bizim için insan onurunun kurtuluşu,
Hepimiz Jean Moulins değiliz ama hâlâ umursamaktan çok uzaktayız,
Jean-Paul Sartre ve sonuna kadar gitmeye hazır dostlarının yakınındayız.
Bazen komünist ve hainim çünkü bavul taşıyorum,
Bazense bağımsızlık hareketinin yalnızca sempatizanıydık.
Reddettim dejenere generallerle ilişkili olmayı,
Benim büyükannem ve babam asla yapılan şeytani olaylarla alakalı olmadı.
Bu tarihin beni kusturması gerçeğini kabul etmek zor,
Akdeniz'in iki tarafında da, her şey kötüleşmekte.

Cezayir ölür, Cezayir yaşar
Cezayır uyur, Cezayır çığlık atar
Cezayir korkar, Cezayir dua eder
Cezayir ağlar, Cezayir

Ben melezim: biraz sömürgeci, biraz sömürgeleştirilmiş,
Biraz koyu güvercin, biraz rengi solmuş kuzgun.
Médine melez: Fransız-Cezayirli,
Çift kimlikli: benim insanlığın şizofreni.
Eski düşmanlar yanyana yaşıyor benmi genetik kodumda,
Tek başımai somutlaştırıyorum jeneriksiz tarihi.
Ne yazık ki, hüzünlerimiz geriye dönük,
Ne zaman Cezayirli tarafım hayat mikrofonunu eline alıp konuşsa.
Gerçekten bütün işkenceleri unutacağımızı mı sandınız?
İşgalin arkasındaki asıl nedenin petrol olduğunu unutacağımızı?
Cidden petrolu karnımızda sakladığımızı düşündüler mi?
Sen geniş arazilerde ilerlermiş gibi bizim de azimle vücudumuzun derinliklerine ilerlettiğimizi?
Unutamayız yerliler için olan kodu,
Elektrikli işkencelerinizden kaynaklanan utancımızı saklayamayız.
Bir adamı arka arkaya 6-7 saat boyunca şoklamanız,
Şebekeye bağlı demir yataklara yatırılmış çıplak bedenleri.
Unutamayız kanla tertemiz Djellabaları,
Unutamayız hadım edilen adamın elinden aldığınız erkeklik onurunu.
Ev işleri için odun toplamak* birinin mezarını kazmak için,
Unutamayız 30 farklı yerden sakat bırakılan insanları.
Tekmeler, Çin su işkencesi,
Cezayir askerlerinin namusu üzerindeki bot izleriniz.
Unutamayız köpeklerinizin ısırıklarını,
Ve kızlarımızın karnındaki sünnetsiz organlarınızı.
Sessizlik yasası ile susturamazsınız kanunları,
Halkın çelik yumruğu uygular sizlere Muhammed'in yasalarını.
Ve unutamayız Müslümanlar için açılan toplama kamplarını,
İkinci Dünya Savaşının sonunda boşaltılan toplama kampları.
Unutamayız düşmanlarımızı,
Ölüm fabrikalarını, Villa Sésini'yi*
Omuzlarım kaplandı yeşil bayrağımla,
Benim sözüm insan hafızasına: cellatlar hiçbir zaman iyi rolü oynamayacak.

Cezayir ölür, Cezayir yaşar
Cezayır uyur, Cezayır çığlık atar
Cezayir korkar, Cezayir dua eder
Cezayir ağlar, Cezayir

Benim kanımda tatlı özsuyu var, dörtte üçü karamelize halde,
Vatandaşlık verilmiş, karbonize olmuş kimlikler.
Médine, kim ama o?
Akdenizli mi?
Veyahut tuzlu Kuzey Denizinden mi?
Etiketlenmişim "Lanetlenmiş topraklarda üretildi"
Bitirmektir yapılan savaşın en zor kısmı,
Kayde değer bir barış için.
Eski düşmanlar besliyor sonsuz bir garezi,
Eğer Cezayir nezle olursa hapşıran Fransa olur.
Ve tartışıp duruyoruz, boğazlarımızı temizliyoruz,
Ve bıçak ağzıyla alınan canları hatırlıyoruz.
Skoru yazdık yeni bir başlangıçtan sonra,
Her yeni denemeden sonra bir daha saydık ölüleri.
Şehitlerden Harkilere, yerlilerden kolonistlere,
Kim savaştı vatanı için? Ve kime aitti onların varlıkları?
Pied-Noir'den* direniş üyelerine, hepimiz özlüyoruz tarihimizi,
Cezayirliler siyah, Cezayirliler beyaz.