(Двери Тамерлана)
По лазоревой степи
Ходит месяц молодой,
С белой гривой до копыт,
С позолоченной уздой.
Монистовый звон
Монгольских стремян -
Ветрами рожден
И ливнями прян.
Из кувшина через край
Льется в небо молоко;
Спи, мой милый, засыпай,
Завтра ехать далеко.
Рассвета искал -
Ушел невредим,
Меня целовал
Не ты ли один?
Как у двери Тамерла-
Новой выросла трава;
Я ли не твоя стрела,
Я ль тебе не тетива?
Ты - сердце огня,
Ты - песня знамен,
Покинешь меня,
Степями пленен.
Кибитками лун -
В дорожный туман,
Небесный табун,
Тяжелый колчан;
Чужая стрела,
Луна - пополам,
Полынь да зола -
Тебе, Тамерлан.
Тревожить ковыль - тебе -
В других берегах,
И золотом стыть - тебе -
В высокий курган.
А мне - вышивать
Оливковый лен,
Слезами ронять
Монистовый звон;
Обручью костра
Навеки верна -
Тебе не сестра,
Тебе не жена.
Try to align
Türkçe
Timur'un kapıları
O masmavi bozkırda
Gencecik bir ay yürüyor,
Beyaz yeleleri toynaklarına kadar,
Yaldızlı dizginleriyle.
Mangır çınlaması
Moğol üzengilerinin -
Rüzgarlarla doğan
Sağanaklarla baharatlı.
Testinin kenarından
Dökülür süt havaya;
Uyu, canım, uyu,
Yarın yolculuk uzağa.
Gün doğumunu arıyordun -
Sağ salim gittin,
Beni tek öpen
Sen değil miydin?
Timur'un kapılarında -
Taze bir ot bitti;
Senin okun değil miydim,
Kirişin değil miydim?
Sen - ateşin yüreğisin,
Sen - bayrağın şarkısısın,
Beni bırakır gidersin,
Bozkırın esirisin.
Ay ışığında at arabaları
Sisi yol edip giderler
Semavi bir sürü misali;
Ağır bir ok kılıfı.
Yabancı ok,
Ay - yarıyarıya,
Kül olur pelin -
Senin için Timur.
Sana titrer otlar,
Karşı kıyılarda,
Ve altın olur kalır,
Yüce höyüğe.
Bana kalan,
Zeytinden keten dikmek,
Gözyaşı dökmek
Mangır çınlamasıyla;
Ateş çemberi
Hep sadık -
Sana ne kızkardeşim,
Ne de bir eşim.