Min dit ew çiyayên bê deng
Bi dengê te bir heware
Çar hêlê xwe vêxist agir
Lê ew ne intîxare
Qêrînên te bêhempa bû
Hişbûnên te jî wisa
Li gel bayê xerbî
Tu xortekî kal e
Lê mirin bi te şa nabe
Tu maye ji sibeha
Ji evînê tu qut nebûbû
Û tevahiya jînê
Bê te payîz xalî bû
Te hêz daye vînê
Min dit çiya lalek bû
Tu jê re buyî hawar
Bi dengê te şîn bû hêvî
Rengîntir bûye bihar
Qêrînên te ew zindî bû
Hişyar kir ji xewa giran
Bûye teyrek firî bû
Venişt li bilindahiya
Nexşeya evînê xem e
Şopê ma li payîza
Pel diweşînin loma
Mizgîn dide ji bihara
Dara hesretê ye dunya keko
Bêyî xema stewre ew
Erdnigariya şahiya wendaye hêjî
Tê gotin bi ber ava çemekî ketiye
Û li qiraxa hezkirinekê şîn bûye
Li deverek biyanî,lê ne gelekî dûr
Dibê bi qasî mijangên xwe nêzîk
Lê ew dîsa jî wendaye
Ew li wir ketiye:
Li ku lal bûbe çivîkek
Li ku griyabe zarokek
Li ku êşiya be birînek
Xatirxwestinên bê wext para kê be
Qêrînên herî delal yê wan e keko.
Gördüm o sessiz dağları
Senin sesinle haykırdı
Dört bir yanına ateşler yaktı
Ama bu bir intihar değildi
Paha biçilemezdi çığlıkların
Susuşların da öyle
Günbatımı rüzgarıyla birlikte
Sen ki ey ihtiyar delikanlı
Fakat ölüm sevinmeyecek gelişine
Sen ki sabahlardan mahrum kalmışsın
Aşktan kopmadın hiç
Ve hayatın tamamından.
Sensiz ıssızlaştı sonbahar
Güç verendin iradeye
Gördüm dağlar bir dilsizdi
Çığlığı oldun onların.
Sesinle yeşerdi umut
Artık daha renkli baharlar
Canlandı çığlıklarınla,
Uyandı derin uykudan
Bir turna oldun uçtun
Kondun yükseklere
Kederdir aşkın haritası
İzleri kaldı sonbaharlarda
Yaprak döküyorlar çünkü
Müjde getiriyor baharlardan
Dünya hasret ağacıdır, Abim
Keder olmazsa kısırdır o
Kayıptır hâlen sevinçlerin coğrafyası
Derler ki, bir nehrin sularına kapılmıştır
Ve bir sevginin kıyısında yeşermiştir
Yabancı bir yerde, fakat fazla uzak değil
Belki de kirpiklerin kadar yakın bir yer
Fakat yine de kayıptır o
O orada düşmüştür
Nerede dilsizleşmişse bir kuş,
Nerede ağlamışsa bir çocuk
Nerede acımışsa bir yara.
Kimin payına düşmüşse vakitsiz vedalar,
En güzel haykırışlar onun olur, Abim