Min got ez Ararat im, tenê û tenha
Te got ez jî Sîpan im, berf û derya
Berfa min ji benda mayîna te heliya
Ewrekî çavê te bim, hêsir bim yarê yarê
Hêsir bim sozdarê
Dedim ki "Ben Ararat'ım, yalnız ve ıssız"
Sen dedin ki "Ben de Sîpan'ım, karlı ve denizli"
Karlarım seni bekleyişimden eridi.
Gözlerinde bir bulut olayım, göz yaşın olayım yarim
yarim.
Göz yaşın olayım sözlüm...
Ma pêkan e em jî dilşa bin yarê?
Li rûkala axayê vê dinyayê
Lerizî payîza min li pelê darê
Lerizî kevrê sebrê, lerizî yarê yarê
Lerizî sozdarê
Mümkün müdür yar ile mutlu olmak,
Bu dünyada, yer yüzünde...
Sonbaharım sarsıldı, ağaç yapraklarında.
Sarsıldı sabır taşı, sarsıldı yarim yarim,
Sarsıldı sözlüm...
Kî dibê çiya nagihêjin hev yarê?
Ba tê baran tê pê re slav tê
Ji baskê balindeyan bêhna yarê tê
Tu hebî ez namirim, tu hebî yarê yarê
Tu hebî sozdarê
Kim diyor dağlar kavuşmaz diye?
Rüzgar gelir, yağmur gelir selam getirir.
Kuşların kanadında yarin kokusunu getirir
Sen varsan ben ölmem, sen varsan yarim yarim,
Sen varsan sözlüm...