Mgla - Exercises In Futlity Vi

As if you didn't know how it feels to lose.
As if you didn't know how it feels to lose at dice with fate.

At least have some dignity.

As if it wasn't a lifetime spent on connecting the dots,
there was no pattern.
As if the irony was more than a defense mechanism
and we could actually laugh for a change.
As if steel hooks in our backs were more than a nuisance
and we could actually feel something.

Self crucified - missed the right tree.
Tore the wrong eye out.
The hissing of hellfire.
Self crucified - missed the right tree.
For this I've gained a victory.
I burn as I ought to.

As if everything was to be made right one day,
dreams don't come true for people like us.
As if the gods were bored with peace in our hearts
and their fingers are itchy.
As if we never broke people out of sheer boredom
and slept calmly among the wastes.

And then, we see bright and clear.

As if we would be someone else,
while mindlessly wandering through the mountains.
As if we would be someone better,
spelling purgatory in Latin alphabet.

As if all this was something more
than another footnote on a postcard from nowhere,
another chapter in the handbook for exercises in futility..



Kaybetmenin nasıl hissettirdiğini bilmezmişsin gibi
Kaderle zar atarak kaybetmenin nasıl hissettirdiğini bilmezmişsin gibi

En azından biraz haysiyetli ol

Sanki bu, bağlantı kurmakla geçen bir ömür değilmiş gibi
Hiçbir kalıp yoktu
İroni bir savunma mekanizmasından fazlasıymış gibi
Ve sahiden değişiklik olsun diye gülebilirdik
Sırtlarımızdaki çelik kancalar bir beladan daha fazlasıymış gibi
Ve sanki sahiden birşeyler hissedebilirdik

Kendimi çarmıha gerdim – doğru ağacı kaybettim
Yanlış gözü çıkardım
Cehennem ateşinin tıslaması
Kendimi çarmıha gerdim – doğru ağacı kaybettim
Bunun için bir zafer kazandım
Yanmam gerektiği kadar yanarım

Herşey bir gün yoluna da girse
Hayaller bizim gibi insanlar için gerçekleşmez
Sanki tanrılar, kalplerimizdeki huzurdan sıkılmış
Ve elleri kaşıntılı gibi
Büsbütün sıkıntıdan insanları hiç kurtarmamışız
ve döküntüler arasında sakince uyumuşuz sanki

Ve o zaman, parlak ve net görürüz

Sanki başka biri olabiliriz
Gafletle dağlar boyunca gezinirken
Sanki daha iyi biri olabiliriz
Latin alfabesindeki 'araf”ı heceleyerek

Ve bütün bunlar, hiçlikten gelen bir kartpostalın dipnotlarından biri
Ya da abesle iştigal olmaya dair el kitabının farklı bir bölümü olmaktan daha fazla bir şeymiş gibi