Mihaela Mihai - Parfumul Strazilor

Îl simt plimbându-se prin lume,
Trezind trotuarele sub pași,
Un anonim cu mii de nume
Ce umblă noaptea prin oraș:

Parfumul străzilor
Ne-alungă și ne cheamă,
Că-n umbră lui, ca pe-o lumină a păstrat
Tot ce-am pierdut și-am uitat.

Parfumul străzilor
Ne-ntoarce întotdeauna
La ce-am iubit, la ce ne e dor și la noi,
Parc-ar da timpu-înapoi.

Lovit de ploi, bătut de vânturi,
Prin amintiri încet trecând,
Ne lasă-n urma lui pe gânduri,
Din casă în casă colindând:

Parfumul străzilor
Târziu ne-aduce aminte
Câte-am trăit - și bucurii și nevoi,
Și c-avem suflet și noi.

Nerede olsam onu duyarım
Gezerken kaldırımları, ayaklar altında,
Binlerce ismi olan isimsiz biri
Geceleyin şehirde dolaşmakta :

Sokakların kokusu
Bizi hem kovar hem davet eder,
Sanki bir ışık gibi, kendi gölgesinde saklar,
Ne varsa kaybedip unuttuğumuz

Sokakların kokusu
Her zaman döndürür bizi
Sevdiğimize, özlediğimize ve kendimize,
Belki döndürür zamanı da geriye

Yağmur vurmuş, rüzgarlar yıkmış,
Hatıralar arasından yavaşça geçerken,
Bize düşünceler bırakır ardında
Evden eve türküyü söylerken :

Sokakların kokusu
Hatırlatır bize sonradan
Kaç kez yaşadık- mutlulukları ve zorlukları,
Ve bizim de bir ruhumuz olduğunu.