Mihai Eminescu - La Steaua

La steaua care-a răsărit
E-o cale-atît de lungă,
Că mii de ani i-au trebuit
Luminii să ne-ajungă.

Poate de mult s-a stins în drum
În depărtări albastre,
Iar raza ei abia acum
Luci vederii noastre.

Icoana stelei ce-a murit
Încet pe cer se suie;
Era pe cînd nu s-a zărit,
Azi o vedem și nu e.

Tot astfel cînd al nostru dor
Pieri în noapte-adîncă,
Lumina stinsului amor
Ne urmărește încă.


Gökte doğan şu yıldıza
Öyle uzun bir yol var ki,
Binlerce yıl gerekir
Işığının bize gelmesi.

Belki de çoktan söndü yolda
Uzak maviliklerde,
Ama ışınları ancak şimdi
Görüşümüzü aydınlatmakta.

Ölmüş bir yıldızın şemali
Yavaşca yükselir gökte.
Görülmediği zaman oradaydı
Artık yok, bugün onu görsek de.

Benzer şekilde, arzularımız
Gece karanlığında kaybolduğu zaman,
Aşkın sönmüş ışığı
Bizi takip eder bırakmadan.