Miriam Peirone - Namárië

Namárië

Ai! laurië lantar lassi súrinen,
yéni únótimë ve rámar aldaron!
Yéni ve lintë yuldar avánier
mi oromardi lisse-miruvóreva
Andúnë pella, Vardo tellumar
nu luini yassen tintilar i eleni
ómaryo airetári-lírinen.

Sí man i yulma nin enquantuva?

An sí Tintallë Varda Oiolossëo
ve fanyar máryat Elentári ortanë,
ar ilyë tier undulávë lumbulë;
ar sindanóriello caita mornië
i falmalinnar imbë met, ar hísië
untúpa Calaciryo míri oialë.
Sí vanwa ná, Rómello vanwa, Valimar!

Namárië! Nai hiruvalyë Valimar.
Nai elyë hiruva. Namárië!

Elveda

Ah! altın gibi dökülüyor yapraklar rüzgarlarda,
uzun yıllar ağaçların kanatları gibi sayısız!
Uzun yıllar Batı'nın ötesinde yıldızların Varda'nın kutsal ve
kraliçelere yakışır sesinin şarkısıyla titrediği mavi seması altındaki
yüksek saraylarda içilmiş yudum yudum bal likörü gibi gelip geçti.

Şimdi kadehi benim için kim dolduracak?

Çümkü artık Tutuşturan,Varda, Yıldızların Kraliçesi,
Hepak Dağı'ndan kollarını bulutlar gibi kaldırdı
ve bütün yollar derin gölgelere battı;
kurşuni ülkeden çıkan karanlık,
aramızdaki köpüren dalgalar üzerine uzanmış
ve sis Calacirya'nın cevherlerini sonsuza kadar örtmüş.
Artık yitti, yitti Doğulular için, Valimar!

Elveda! Belki sen Valimar'ı bulursun.
Belki sen bile bulabilirsin onu. Elveda!