[A VILLAGE AWAY] [UZAKTA BİR KÖY]
[1]
Long ago a village away there were born two sons,
two heirs of the god of war dressed in bearskins.
From the age of three, they say, each other they did train
and when their steel did clash thunder could be heard.
Long ago a village away there did grow two sons,
or were they just two fools born to mock their deaths?
Still they hadn't got a wound that would've hurt'd enough
to prevent them from begging such from a foreign blade.
Honour always tempts the young blood
(plundering across the seas) and battles even more.
Into the way of the one rushing to his doom
only another insane dares step.
[2]
When the field emits pain and axes fly about,
play with death is on the increase.
Such a joy for children the dropping of heads is
as long as their army cheers.
[3]
Yet so often equality becomes inferiority.
The course of a story twists at triumphs
and fame so easily lets a man forsake his kin.
Thus pride, that most insidious illness on all earth,
once again has taken its prey.
Which one might be the failure, he who left with a lowered
shield and sword held high or he who has to dig the graves?
Tossed about is the weaker by what force;
his home he has left, gained just more will to slay.
What a disgrace is such work.
[Uzakta bir köy.]
[1]
Uzun zaman önce orada uzak bir köyde doğmuş iki oğuldular..
Savaşın Tanrısı'nın iki varisi, ayı derilerini giyindiler..
Üç yaşında eğittiler birbirlerini..
Ve onların çeliği çarpıştığı zaman gök gürültüsü duyulabilirdi..
Uzun zaman önce oradan uzaktaki bir köy iki şarkı ile büyüdü..
Veya onlar ölümlerine gülmek için doğmuş sadece iki aptalmıydı?
Hala yaralanıcak bir yaraları yoktu, zaten yeterince olmuştu..
Böyle yabancıdan bir kürek rica etmek onları engeller..
Şeref her zaman genç kanı ayartır..
(Denizlerin karşısını yağmalar,) ve savaşlar hatta daha çok olur..
Birisi yolda kötü kaderini acele ettirirken..
Deli başka bir meydan okumak için adım atar sadece..
[2]
Alanda acı yayıldığı zaman ve etrafta sineği aniden ayırdığı zaman,
Ölümün arttığını oynar..
Bu kadar sevinç için düşürme baş çocukları..
Onlar ordusunu alkışladığı sürece..
[3]
Lakin çoğunlukla eşitlik, aşağılık olur!
Bir hikayenin kursu, zaferlerde kıvırıyor..
Ve ün kolayca akrabasını terketmek için bir adama izin veriyor!
Böylece en sinsi dünyada bütün hastalıkların gururu olur..
Bir daha avını aldı..
Başarısızlık hangisi olabilirdi indirilen bir kişiye bırakan..
Koru! Ve kılıç yüksekte veya mezarları kazmak zorundamı tutar?
Atılanlar hakkında zorlanan şey ile daha zayıf kişidir;
Bıraktığı evi daha sadece kazandı.. katledicekmi?
Bir utanç, nasıl bir iştir..