Muslim Magomaev - Ariozo Onegina

(Ариозо Онегина)

Ужель та самая Татьяна,
Которой я наедине,
В глухой, далекой стороне,
В благом пылу нравоученья,
Читал когда-то наставленья;
Та девочка, которой я
Пренебрегал в смиренной доле?
Ужели то она была, -
Так равнодушна, так смела!
Но что со мной? Я как во сне!
Что шевельнулось в глубине
Души холодной и ленивой?
Досада?.. Суетность?.. Иль вновь
Забота юности - любовь?..
Увы! Сомненья нет, влюблен я;
Влюблен, как мальчик, полный страсти юной!
Пуская погибну я, но прежде
Я в ослепительной надежде
Вкушу волшебный яд желаний,
Упьюсь несбыточной мечтой!
Везде, везде он предо мной,
Образ желанный, дорогой,
Везде, везде он предо мною.


Onegin'in Arioso'su

Yoksa o aynı Tatyana mı bu,
Baş başa kaldığımızda,
Sessiz, uzak köşede,
Maneviyat ilminin ateşinde,
Bir zaman ona vaazlar okuduğum;
O kız mı bu,
İtaat ettiği mukadderatına kol kanat olduğum?
O muydu yoksa,-
Öylesine gailesiz, öylesine cesur!
Ne oluyor bana böyle? Rüyada gibiyim!
Derinlerinde kımıldayan ne
Soğuk ve tembel ruhumun?
Istırap mı?.. Gündelik telaşeler mi?.. Yoksa yine şu
Gençlik meşgalesi - aşk mı?
Heyhat! Şüphe yok - meftunum ben;
Meftunum, bir çocuk gibi, gençliğin tüm ihtirasıyla!
Helak olayım ben, ama ondan önce
Kör eden bir ümitle
Arzuların sihirli zehrinden tadayım,
Gerçekleşmeyecek hayalle sarhoş olayım!
Her yerde, her yerde, o karşıma çıkıyor;
Arzuladığım o endam, o kıymetli varlık,
Her yerde, her yerde karşımda.