Natalia Lafourcade - Hasta La Raíz

Sigo cruzando ríos,
Andando selvas,
Amando el sol
Cada día sigo sacando espinas
De lo profundo del corazón
En la noche sigo encendiendo sueños
Para limpiar con el humo sagrado cada recuerdo

Cuando escribo tu nombre
En la arena blanca con fondo azul
Cuando miro el cielo en la forma cruel de una nube gris
Aparezcas tú
Una tarde suba una alta loma
Mire el pasado
Sabrás que no te he olvidado

Yo te llevo dentro, hasta la raíz
Y, por más que crezca, vas a estar aquí
Aunque yo me oculte tras la montaña
Y encuentre un campo lleno de caña
No habrá manera, mi rayo de luna
Que tú te vayas

Pienso que cada instante sobrevivido al caminar
Y cada segundo de incertidumbre
Cada momento de no saber
Son la clave exacta de este tejido
Que ando cargando bajo la piel
Así te protejo
Aquí sigues dentro

Yo te llevo dentro, hasta la raíz
Y, por más que crezca, vas a estar aquí
Aunque yo me oculte tras la montaña
Y encuentre un campo lleno de caña
No habrá manera, mi rayo de luna
Que tú te vayas

Nehirler geçip duruyorum
Ormanlarda yürüyerek
Güneşi severek
Her gün dikenler söküp duruyorum
Kalbimin derinliklerinden
Geceleri hayaller kurup duruyorum
Her anıyı kutsal dumanla temizlemek için

Adını yazdığımda
Mavi arkaplanlı beyaz kumda
Güğe baktığımda gri bir bulut gibi zalimce
Sen beliriyorsun
Bir akşam yüksek bir tepeciğe tırmanıyor
Geçmişe bak
Bileceksin seni unutmadığımı

Seni içimde taşıyorum, köküne kadar
Ve, ne kadar büyürsen büyü, burada olacaksın
Ben dağın ardına gizlensem de
Ve kamış dolu bir kır bulsam
Hiç bir yolu yok, gün ışığım,
Gitmenin.

Düşünüyorum yürüdüğüm her an
Ve her belirsizliğin her saniyesinde
Bilmemenin her anında...
Tam da bu kumaşın şifresi
Tenimin altında taşıdığım.
Seni böyle koruyorum,
Burada içtesin.

Seni içimde taşıyorum, köküne kadar
Ve, ne kadar büyürsen büyü, burada olacaksın
Ben dağın ardına gizlensem de
Ve kamış dolu bir kır bulsam
Hiç bir yolu yok, gün ışığım,
Gitmenin.