(Ενθύμια)
Σ' ένα συρτάρι μου παλιό
Ξανακοιτάω τα πράγματά μας
Όσα μας δένανε τους δυο
Κι αυτά που ήταν όνειρά μας
Απ' το χαμένο έρωτά μας
Δικά μας γράμματα σε κίτρινα χαρτιά
Φωτογραφίες μας που ‘μειναν για ενθύμια
Δε ζωντανεύουν τη σβησμένη μας φωτιά
Δεν ξαναχτίζουν του έρωτά μας τα ερείπια
Γιατί το κάνω απορώ
Κι όλο ξυπνάω αναμνήσεις
Ίσως να έμαθα να ζω
Με κάποιες λίγες ψευδαισθήσεις
Πιστεύοντας πως θα γυρίσεις
Hatıra
Eski bir çekmecedeki
Eşyalarımıza bakıyorum yine
Ne varsa biz ikimizi bağlayan,
Hayallerimizi
Kayıp aşkımızdan
Sarı kağıtlardaki mektuplarımız
Hatıra olarak kalan fotoğraflarımız
Diriltemiyor sönmüş ateşimizi
Yeniden inşa edemiyor aşkımızın kalıntılarını
Neden yapıyorum bunu, ben de merak ediyorum
Sürekli anıları uyandırıyorum
Belki öğrendim yaşamayı
Bazı küçük yanılsamalarla
İnanarak döneceğine