An old man by a seashore
At the end of day
Gazes the horizon
With seawinds in his face
Tempest-tossed island
Seasons all the same
Anchorage unpainted
And a ship without a name
Sea without a shore for the banished one unheard
He lightens the beacon, light at the end of world
Showing the way lighting hope in their hearts
The ones on their travels homeward from afar
This is for long-forgotten
Light at the end of the world
Horizon crying
The tears he left behind long ago
The albatross is flying
Making him daydream
The time before he became
One of the world`s unseen
Princess in the tower
Children in the fields
Life gave him it all:
An island of the universe
Now his love`s a memory
A ghost in the fog
He sets the sails one last time
Saying farewell to the world
Anchor to the water
Seabed far below
Grass still in his feet
And a smile beneath his brow
This is for long-forgotten
Light at the end of the world
Horizon crying
The tears he left behind long ago
So long ago....
This is for long-forgotten
Light at the end of the world
Horizon crying
The tears he left behind so long ago
Yaşlı bir adam deniz kenarında
Gün batarken
Ufka bakıyor
Yüzüne çarpan deniz rüzgarlarıyla
Fırtınadan harap olmuş adada
Tüm mevsimler aynı
Boyanmamış liman
Ve isimsiz bir gemi
Sürgün edilen, duyulmamış adam için kıyısız bir deniz
O, fenerini yakıyor, dünyanın sonundaki ışık
Yolu gösteriyor (ve) kalplerine umut serpiştiriyor
Uzaklardan eve doğru yolculuk eden o kişilerin
Bu, dünyanın sonundaki
Unutulalı çok olmuş ışık içindir
Ufuk ağlıyor
Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına
Albatros uçuyor
Adamı hayale daldırıyor
Dünya'nın görmediği1 biri olmadan
Önceki zamanlarla ilgili
Prenses kulede
Çocuklar ise tarlalarda
Hayat ona her şeyi vermişti:
Evrenin bir adasını
Şimdi onun aşkının hatırası
Sisteki bir hayalet oldu
Adam son bir kez denize açılıyor
Dünyaya veda ediyor
Denize demir atıyor
Çok aşağılardaki deniz dibine (demir atıyor)
Ayağında hala çimenler var
Ve kaşının altında da bir gülümseme
Bu, dünyanın sonundaki
Unutulalı çok olmuş ışık içindir
Ufuk ağlıyor
Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına
Çok zaman önce....
Bu, dünyanın sonundaki
Unutulalı çok olmuş ışık içindir
Ufuk ağlıyor
Çok zaman önce geride bıraktığı gözyaşlarına