مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند
پریشان خاطر ان رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند
عزیزم کی میآیی ، کی میآیی
ندارم طاقت یک دم جدایی
خوشا آنان که سودای تو دارند
که سر پیوسته در پای تو دارند
به دل دارم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای تو دارند
اگر زرین کلاهی عاقبت هیچ
به تخت پادشاهی عاقبت هیچ
گرت ملک سلیمان در نگین است
در آخر خاک راهی عاقبت هیچ
Savunmasız halde yaratıldım
Perişan biçare halde yaratıldım.
Benden önce gelen bu biçarelerin hepsi de toz toprak oldu.
Ve ben bu toz topraktan yaratıldım
Azizim, ne zaman geleceksin, ne zaman geleceksin?
Bu ayrılığın bir anına bile tahammül edemiyorum.
Senin yolunda olanlar ne de şanslıdır
Sana secde edenler ne de şanslıdır
Şu senin aşkına tutulmuş kalpler için
Kendi kalbimi teslim etmeye bile hazırım
Bir tacın da olsa, boşuna
Bir taht'a padişah da olsan, boşuna
Sultan Süleymanın mülklerine de sahip olsan,
Sonunda toz toprak olacaksın, boşuna.