Notre Dame de Paris - Dieu Que Le Monde Est Injuste

[Quasimodo:]
Dieu que le monde est injuste
Lui si beau et moi si laid
Je te donnerais la lune
Tu ne voudrais pas m'aimer

Et lui sans faire un seul geste
Sans un mot sans un regard
Il a mis de la tendresse
Au fond de tes grands yeux noirs

Tu lui donneras ton corps
Tu croiras à ses serments
Tu l'aimes pour le dehors
Sans voir ce qu'il y a dedans

Dieu que le monde est injuste
Lui seigneur et moi vaurien
Il te donnera la lune
Toi qui ne demandais rien

Dieu que le monde est injuste
Aime ton beau cavalier
La satin de ta peau brune
N'est pas pour les va-nu-pieds

Ma laideur est une insulte
À ta beauté insolente
Une erreur de la nature
Qui ne me fut pas aimante

Dieu que le monde est injuste
Notre lot n'est pas le leur
Nous n'avons pas de fortune
Mais eux, ont-ils donc un cœur?

Ils sont nés dans la dentelle
Pour faire l'amour et la guerre
Mais nous pauvres vers de terre
Notre vie est bien plus belle

Et de quel côté est Dieu
Du côté des ostensoirs
Ou bien du côté de ceux
Qui le prient matin et soir

Ce Jésus que l'on adore
A-t-il toujours préféré
Les Rois Mages avec leur or
À nous autres pauvres bergers

Dieu que la vie est cruelle
Pour deux cœurs qui se cherchaient
Moi si laid et toi si belle
Comment pourrais-tu m'aimer


[Quasimodo:]
tanrım dünya ne kadar adaletsiz
o o kadar güzel ve ben öyle çirkin
sana ayı verirdim
sen beni sevmez miydin

ve o bir jest yapmadan
bir söz söylemeden bir bakış atmadan
şefkati koydu
senin büyük kara gözlerinin derinlerine

ona bedenini vereceksin
onun yeminlerine inanacaksın
onu dışı için seviyorsun
içinde ne olduğunu görmeden

tanrım dünya ne kadar adaletsiz
o beyefendi ve ben işe yaramaz
o sana ayı verecek
hiçbir şey istemeyen sana

tanrım dünya ne kadar adaletsiz
güzel kavalyeni sev
karamel teninin ipekliği
dilenciler için değil

benin çirkinliğim bir hakaret
senin küstah güzelliğine
bir doğa hatası
beni sevilen biri kılmayan

tanrım dünya ne kadar adaletsiz
bizim payımız onların değil
bizim şansımız yok
ama onların, onların kalbi var mı acaba?

onlar temizlik içinde doğdular
sevişmek ve savaşmak için
ama biz zavallı yer solucanları
bizim yaşamımız çok daha güzel değil mi

ve tanrı ne yanda?
kutsal ekmek kaplarının mı
yoksa gece gündüz kendisine
dua edenlerin yanında mı

hayran olduğumuz o İsa
altın sahibi büyücü kralları
biz öbür yoksul çobanlara
tercih etmedi mi hep?

tanrım yaşam ne kadar acımasız
birbirini arayan iki yürek için
ben bu kadar çirkin ve sen bu kadar güzel
beni nasıl sevebilirsin ki?