Flower
Lost in the storming of the north
Someone warm up his own beloved
A feeble flower of the north
No one can hear their sos
But could someone ever care less,
Of those two flowers grown in frozen grass?
She was brighter than a star
He loved to watch the rain
And just like a trick of life
They departed in winter
Two frozen hearts sleep in the dust
Bonded by time in tears and rust
In the darkest hall of winter lust
No one could hear their sos
And no-one could ever care less,
About two creatures laid to rest
Çiçek
Kuzeyin fırtınalarında kayboldu
Birisi onun kendi sevgili zayıf kuzey
Çiçeğini ısıtıyor
Hiçkimse onun sos işaretini duyamıyor
Ama biri en azından dikkate alabilirmiydi ki
Donmuş çimenlerde büyüyen bu iki çiçeğe?
İki donmuş kalp toz içinde uyuyor
Gözyaşı ve pas içinde zamanla bağlanmış
Kış ihtirasının karanlık geçidinde
Kimse sos işaretini duyamadı
Ve hiçkimse en azından dikkat bile edemedi
Dinlenmeye uzanmış iki yaratık için