Det är höst igen och paranoian når sitt klimax
Genom kylan tränger sig natten in i mitt kött
Paralyserar tankarna i min skeva hjärna
Torra löv dansar i vinden bakom mig
Skapar obehagliga ljud ur tystnaden
Och triggar upp min redan starka noja
Alla passerande vider är potentiella fiender
Jag stirrar hatiskt mot varenda jävel
Hoppas att någon ville snegla tillbaka
Och ge mig en anledning
att fälla ut teleskopbatongen,
för att slå ihjäl honom
Den människa jag en gång varit är försvunnen
Numer är jag ett monster
Driven av krafter ni aldrig vill förstå
Men även jag har älskat
Ångest kan göra en så trött
Man tappar liksom viljan att försöka
Ni kan inte förstå hur det är
Att enbart vara en skugga av sig själv
Jag plockar upp tetran ur väskan
Tar några stora klunkar vin
Känner mig lite varmare inombords
Och jag tänker att det här är den enda kärlek
Jag någonsin lär uppleva
Yeniden sonbahar ve paranoya doruk noktasına ulaşır
Soğuk baştan sona nüfuz eder gece etimin içine
Felçler çarpık zihnimin içindeki düşüncelerde
Kuru yapraklar arkamdaki esintide dans ediyor
Sessizliği hoş olmayan ses oluşturur
Ve benim zaten güçlü olan çılgınlığımı tetikler
Tüm gelip geçici görseller potansiyel düşmanlar
Her orospu çocuğuna karşı nefretle bakıyorum
Birinin geri bakmak istediğini umut et
Ve bana bir sebep ver
teleskopik* baton*u çökeltmek için
onu öldürmek için
Bir adam bir keresinde kaybolmuştu
Bu günlerde ise, ben bir canavarım
Güçlerle tahrik etmeyi asla anlamak istemeyeceksin
Ama ben bile sevdim
Kaygı çok yorgun yapabilir
Kaybetmenin yanı sıra denemek için isteklisin
Nasıl olduğunu anlayamayacaksın
Sadece kendinin gölgesi olmak için
Çantadan dörtlü topladım
Şaraptan büyük bir yudum al
İçeride biraz sıcak hissediyor
Ve düşünüyorum ki bu sadece bir aşk
Hiç yaşamadığım bir deneyim