"An epitaph"
I used to be scared of death,
Önceden ölümden korkardım
But now its my only friend.
Ama o şimdi benim tek arkadaşım
I found comfort in it's a embrace
Onun sarılmasında konfor buluyorum
And solace in the grace that it leaves me each night.
Ve onun avuntusu her gece beni onurla bırakıyor.
I am no longer afraid to die
Artık ölmekten kokmuyorum because my world's become so empty
Çünkü benim dünyam çok boş bir hale geldi
You were so young, I owe this all to you.
Biz çok gençtik,ben bunların hepsini sana borçluyum
You live in my every word, you're the reason that i'm still alive
Sen benim bütün kelimelerimde yaşıyorsun,sen hayatta olmamın sebebisin
No one deserves to die, I never got to say goodbye.
Hiçkimse ölmeyi hak etmez,ben asla hoşçakal diyemedim
So this is my goodbye to you,
O yüzden bu Benim sana vedam
And I hope wherever you are,
Ve umarım her neredeysen
That you hear how my voice sounds now,
Sesimin nasıl çıktığını duyuyorsundur şimdi
How in six years I haven't drowned,
Nasıl oldu da 6 yıldır ben boğulmadım
In the shadow that I have become,
Gölgelerde ben hergün bu hale geldim
In the shadow of my everyday,
Bütün günlerim gölgelerde
In the darkness that I have become,
Karanlıklarda ben bu hale geldim
In the shadow of my everyday
Gölgelerde her günüm
And I still miss you,
Ve ben seni hala özlüyorum
You were the place that I called home,
Sen ev dediğim yerdin
And I am so alone.
Ve ben şimdi çok yalnızım