Oleg Pogudin - Parus Odinoki

(Белеет парус одинокий)

Белеет парус одинокий
В тумане моря голубом...
Что ищет он в стране далекой?
Что кинул он в краю родном?

Играют волны - ветер свищет,
И мачта гнётся и скрипит...
Увы, - он счастия не ищет
И не от счастия бежит!

Под ним струя светлей лазури,
Над ним луч солнца золотой
А он, мятежный, просит бури,
Как будто в бурях есть покой!

1832


Yalnız bir yelken ağarıyor

Yalnız bir yelken ağaryor
Mavi denizin sisinde!...
O uzak ellerde ne arıyor?
Neyi bırakmış öz diyarında?
Dalgalar oynaşıyor - rüzgar ıslık çalıyor,
Güverte direği gıcırdıyor, eğiliyor...
Heyhat,- saadet değil aradığı
Ve mutluluk değil kaçtığı!
Altında azur mavisi akıntı,
Üstünde altınsı güneş,
O ise asi, kasırgalar arzuluyor,
Sanki o kasırgalarda huzur var!