Oleg Pogudin - Vstretil Vas

(Я встретил Вас)

Я встретил Вас – и всё былое
В отжившем сердце ожило;
Я вспомнил время золотое –
И сердцу стало так тепло...

Как поздней осени порою
Бывают дни, бывает час,
Когда повеет вдруг весною
И что-то встрепенётся в нас, –

Так, весь обвеян дуновеньем
Тех лет душевной полноты,
С давно забытым упоеньем
Смотрю на милые черты...

Как после вековой разлуки
Гляжу на Вас, как бы во сне, –
И вот – слышнее стали звуки,
Не умолкавшие во мне...

Тут не одно воспоминанье,
Тут жизнь заговорила вновь, –
И то же в Вас очарованье,
И та ж в душе моей любовь!..



Sizinle karşılaştım - ve tüm mazi
Yaşlı kalbimde canlandı;
O altın dönemi hatırladım -
Ve yüreğim öylesine ısındı...

Nasıl bir hazan vakti
Günü saati gelir de,
Bir bakarsın ilkbahar seriliverir,
Ve içimizde bir şeyler kımıldanır,-

Öylesine baştan ayağa esintiler içindeyim
O yılların gönül tokluğuyla,
Çoktan unutulmuş çakırkeyifliğiyle
O sevgili simaya bakıyorum...

Bir asırlık ayrılık sonrası gibi
Seyrediyorum sizi, sanki rüyada,-
Ve işte - daha bir duyulur oldu
O hiç susmayan sesler içimde.

Tek bir hatıra değil burada,
Burada bir ömürdür yeniden dile gelen,-
Ve yine sizin o aynı füsunkarlığınız,
Ve yine gönlümde o aynı muhabbet!