Veda Etme
Gündoğumunu bekliyorum
En soğuk sabaha alçakgönüllükle bakıyorum
Bir defa geldiğinde yalan söyledin
Sonbaharın gururlu ağaç tepelerine karşı bizi sarıyor
Hareketsiz duruyorum
Yağan yağmurun geçit töreninde
Duyamadığım sesin
Ben tekrar düşerken
Sadakat kaçınıyor
Ve ağır ağır yürüdüğüm üzüntüde
Kendi küllerimin üzerinde ruhsuz bir şekilde duruyorum
O ağladı ve fısıldadı: "Biliyorum..."
Gecenin içine yürüdük
Sana veda mı ediyorum
Neden denediğimi göremiyorsun
Döktüğüm her gözyaşı
Senin içinken?
I am awaiting the sunrise
Gazing modestly through the coldest morning
Once it came you lied
Embracing us over autumn's proud treetops
I stand motionless
In a parade of falling rain
Your voice I cannot hear
As I am falling again
Devotion eludes
And in sadness I lumber
In my own ashes I am standing without a soul
She wept and whispered: "I know..."
We walked into the night
Am I to bid you farewell?
Why can't you see that I try
When every tear I shed
Is for you?