Opeth - The Forest Of October

The memories that now rests in this forest
Forever shadowing the sunrise of my heart
Wings leave their nest at my coming
Swaying away unto the cold glowing sky
Dreaming away for a while
My spirit sighs in peace
Gazing unto the stars
Please, take me there

I am so alone, so cold
My heart is to scarred to glow
I wish the sunrise to come
Take my soul (away)
From this cold, lonely shell
I am free

From the eternal sea I rose
Veiled in darkness on either shore
Lost my pride, lost its glow
For me the sun rose no more

The forest of October
Sleeps silent when I depart
The web of time
Hides my last trace

My blaze travel the last universe
Like the sights of magic
Wrapped in aeons
My mind is one with my soul
I fall alone
While leaves fall from the weeping trees

---------------------------------------------

şu anda anılar bu ormanda dinleniyor
kalbimin günbatımını sonsuza dek gölgeleyerek
kanatlar benim gelişimle yuvalarını terkediyorlar
soğuk kızaran gökyüzüne doğru sallanarak
bir müddet düş görerek
ruhum barış içinde iç çekiyor
yıldızlara gözünü dikerek
lütfen,beni oraya alın

çok yalnızım ,çok üşüyorum
kalbim parlamak için çok yaralı
günbatımının gelmesini diliyorum
ruhumu al
bu soğuk yalnız kabuktan
özgürüm

sonsuz denizden yükseldim
her kıyıda karanlıkla örtülerek
gururumu kaybettim,pırıltısını kaybettim
benim için güneş bir daha doğmadı

Kasım ormanı
ben ayrılırken sessizce uyuyor
zamanın ağları
son izimi saklıyor

alevim son evreni dolaşıyor
sanki büyülü manzara gibi
uzun sürede paketlendi
aklım ve ruhum bir
yalnız düştüm
yapraklar ağlayan ağaçlardan düşerken