Pablo Alborán - Por Fin

Qué intenso es esto del amor,
Qué garra tiene el corazón, sí...
Jamás pensé que sucediera así.

Bendita toda conexión
Entre tu alma y mi voz, sí...
Jamás creí que me iba a suceder a mí.

Por fin lo puedo sentir,
Te conozco y te reconozco que por fin
Sé lo que es vivir
Con un suspiro en el pecho,
Con cosquillas por dentro...
Y por fin sé por qué estoy así.

Tú me has hecho mejor, mejor de lo que era...
Y entregaría mi voz a cambio de una vida entera.

Tú me has hecho entender que aquí nada es eterno,
Pero tu piel y mi piel pueden detener el tiempo... oh...

No he parado de pensar
Hasta dónde soy capaz de llegar,
Ya que mi vida está en tus manos y en tu boca.

Me he convertido en lo que nunca imaginé,
Has dividido en dos mi alma y mi ser,
Porque una parte va contigo aunque a veces no lo sepas ver.

Por fin lo puedo sentir,
Te conozco y te reconozco que por fin
Sé lo que es vivir
Con un suspiro en el pecho,
Con cosquillas por dentro...
Y por fin sé por qué estoy así.

Tú me has hecho mejor, mejor de lo que era...
Y entregaría mi voz a cambio de una vida entera.

Tú me has hecho entender que aquí nada es eterno,
Pero tu piel y mi piel pueden detener el tiempo... oh...

Mejor de lo que era...

Aquí nada es eterno...




Ne tutkulu bir şey aşk!
Kalbim onun pençesinde!
Bunun böyle olacağını düşünmemiştim.

Kutsansın ruhunla,
Sesim arasındaki bağ,
Bunun başıma geleceğini düşünmemiştim.

Sonunda hissedebiliyorum,
Seni tanıyorum ve itiraf ediyorum sana sonunda,
Göğsümde bir rahatlıkla,
Yüreğim pır pır ederek,
Yaşamanın nasıl bir şey olduğunu,
Sonunda neden böyle olduğumu anlıyorum.

Sayende daha iyi biriyim, her zamankinden daha iyi,
Seninle bir ömür için sesimden bile vazgeçerim.

Anlattın bana hiçbir şeyin sonsuz olmadığını,
Ama tenlerimiz durdurabilir zamanı...

Nereye kadar ulaşabilirim diye,
Düşünmeyi hiç bırakmadım,
Çünkü hayatım ellerinde ve dudaklarında.

Hayal bile edemediğim biri haline geldim,
Ruhumu ve benliğimi ikiye böldün,
Bazen göremesen bile, bir tarafım hep seninle..

Sonunda hissedebiliyorum,
Seni tanıyorum ve itiraf ediyorum sana sonunda,
Göğsümde bir rahatlıkla,
Yüreğim pır pır ederek,
Yaşamanın nasıl bir şey olduğunu,
Sonunda neden böyle olduğumu anlıyorum.

Sayende daha iyi biriyim, her zamankinden daha iyi,
Seninle bir ömür için sesimden bile vazgeçerim.

Anlattın bana hiçbir şeyin ölümsüz olmadığını,
Ama tenlerimiz durdurabilir zamanı...

Her zaman olduğumdan daha iyi biriyim...

Hiçbir şey sonsuz değil burada...