(Γεια σου)
Στο σπίτι θα 'σουνα θυμάμαι
Και θα κοιμόσουν ως αργά
Αλλά την πάτησες, φοβάμαι
Γιατί σας είδα αγκαλιά
Τι άλλο θέλω παραπάνω
Για τις ψευτιές σου να πειστώ
Τη μάχη ξέρω, πότε χάνω
Και πότε πρέπει «γεια» να πω
Γεια σου, Κι άντε να χαρείς τον έρωτά σου
Γεια σου, Άντε να του πεις τα ψέματά σου
Δε θα κλαίω, δε θα πίνω
Δε θα έχω τις κλειστές μου
Άντε γεια σου και σας δίνω
Τις καλύτερες ευχές μου
Γεια σου, Κι άντε να χαρείς τον έρωτά σου
Γεια σου, Άντε να του πεις τα ψέματά σου
Μικρό το μπαρ, χλωμά τα φώτα
Και τον κοιτούσες σαν Θεό
Μετά απ' αυτά τα γεγονότα
Εγώ δε μένω πια εδώ
Hoşçakal
Evde olurdun hatırlıyorum
Gece oluncaya kadar uyurdun
Ama altüst ettin korkarım bunu
Çünkü gördüm sizi kucak kucağa
Ne isteyeyim daha
Yalanlarına ikna olmak için
Savaşı ne zaman kaybettiğimi biliyorum
Ve ne zaman hoşçakal demem gerektiğini
Hoşçakal, o aşkına git mutlu etsin seni
Hoşçakal, ona söyle artık yalanlarını
Ağlamayacağım, içmeyeceğim
Kapanmayacağım kendi içime
Hoşçakal, size gönderiyorum
En iyi dileklerimi
Hoşçakal, o aşkına git mutlu etsin seni
Hoşçakal, ona söyle artık yalanlarını
Küçük bir bar, loş ışıklar
Ona Tanrıymış gibi bakıyorsun
Tüm bu olanlardan sonra
Kalmıyorum artık burda