Pantelis Pantelidis - Paramithiazomai

Kendimi Kandırıyorum (Yanılsama&İllüzyon)

Nereden başlasam, her zamankinden kırılgan hissediyorum
Senin için ağlamayacağım, eskisi gibi de olmayacağım
Böyle nasıl yaşarım, (bu bir) yavaş(latılmış) bir ölüm
Vücuduma bir hırsız gibi girip-çıkıyorsun
Nasıl hem aşık hem düşman olunur
Benimle hissettiğin gibi başkasıyla hissetmediğini söylediğini hatırlıyorum
Kendimi kandırıyorum*, ne olacağını çok iyi biliyorum
Ve umursamıyorum bile, sadece sabah bizi birlikte bulsun istiyorum
Kendimi kandırıyorum*, ikimiz bir gecelik rüyayız
Nereden başlasam, vücudum hiç olmadığı kadar sarhoş
Senin için ağlamayacağım, kollarında kaybolacağım korkak adam
Böyle nasıl yaşarım, (bu bir) yavaş(latılmış) bir ölüm
Vücuduma bir hırsız gibi girip-çıkıyorsun
Nasıl hem aşık hem düşman olunur
Benimle hissettiğin gibi başkasıyla hissetmediğini söylediğini hatırlıyorum
Kendimi kandırıyorum*, ne olacağını çok iyi biliyorum
Ve umursamıyorum bile, sadece sabah bizi birlikte bulsun istiyorum
Kendimi kandırıyorum*, ikimiz bir gecelik rüyayız
Nereden başlasam, her zamankinden kırılgan hissediyorum



(Παραμυθιάζομαι)
Από πού ν' αρχίσω νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ
Δε θα σου δακρύσω κι ούτε είμαι η ίδια όπως κάποτε
Να ζήσω έτσι πώς, ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου

Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ

Από πού ν' αρχίσω μέθυσε το σώμα μου όσο ποτέ
Δε θα σου δακρύσω χάνομαι στα χέρια σου άντρα δειλέ
Να ζήσω έτσι πώς, ο θάνατος αργός
Και μπαινοβγαίνεις σαν τον κλέφτη στο κορμί μου
Πώς και έρωτας κι εχθρός
Θυμάμαι είπες πως δεν έχεις νιώσει με καμιά όπως μαζί μου

Παραμυθιάζομαι, ξέρω πολύ καλά τι θα συμβεί
Κι ούτε που νοιάζομαι θέλω μαζί να μας βρει το πρωί
Παραμυθιάζομαι, μιας νύχτας όνειρα εγώ κι εσύ

Από πού ν' αρχίσω νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ