(Είμαι Πόντιος Ρωμαίος)
Επήαμ' εμείς 'ς σον Πόντον κ' είνας χότζας οξ'οπίς
Ντο θέλτς, είπαμε γερίτσο, γιατί κλαις κ' εμάς τερείς
Πώς εξέρτς την καλατσήν μουν, Πόντιος είσαι(ν) εσύ;
Γιατί ψαλαφάς γερίτσο απ' εμάς έναν κερίν;
Γιατί ψαλαφάς τουρκίτσο απ' εμάς έναν κερίν;
Πόντιος είμαι Ρωμαίος , το κερί μ' θ' άφτω εγώ
Τη Σουμέλα Παναΐα, κλίσκουμαι και προσκυνώ
Ας σχωρά με ο Θεόν, το ρωμαίικον θα κρατώ
Την ημέραν είμαι χότζας, τη βράδυν θα λειτουργώ
Ben de Pontuslu bir Rumum
Karadenize gitmiştik, arkamızda bir hoca yürüyordu
"Ne istiyorsun be yaşlı adam, niye ağlayıp bize bakıyorsun" diye sorduk
"Nerden biliyorsun bizim dilimizi, sen de Pontuslu musun yoksa?"
"Niye bizden bir mum istiyorsun be yaşlı adam?"
"Niye bizden bir mum istiyorsun ey Türk?"
"Ben de Pontuslu bir Rumum, ben de mum yakacağım
Ben de İsa'nın annesi önünde eğilirim ve ona iman ederim
Umarım Tanrı beni affeder, ben Yunan geleneklerini bırakmayacağım
Sabahlarım bir hocayım, akşamları giderim kiliseye