Paradosiaka - Epegname Sa Parharea

Επέγναμε σα παρχάρεα έι μάνα μ' με τ' εσένα
πάντα νουνίζω κλαίγω, ντ' εδέβανε τα χρόνεα (τα παλαιά τα χρόνεα).
Επέγναμε σ' ορμάνια έι μάνα μ' με τ' εσένα
εγώ μικρός έμουνε, εφορτούσουν εμένα.
Μάνα μ' σ' όνειρο μ' (σον ύπνο μ') είδα έμουνε σα παρχάρεα
το τσαΐρ εκόψαμε, θέριξαμ' τα χορτάρεα.
Μάνα μ' εσύ σ' εμένα τέρεμαν ελέηζες
σον κοσμόν αμόν ορφάνον, έφεκες με κ' έφυες .
Την ημέραν δεάκρυζες τα βραδία έκλαιγες
ως να εχόρτασά σε, ασ' σα χέρια μ΄εξέβες.


Yayalalara giderdik,e anem senin ile
Hep düsünüp aglarim eski gecen yillara
Giderdik ormanlara, e anem senin ile
Ben kücüktüm beni sirtina alirdin
Anem rüuamda gördüm yaylalarda idik
Cayiri kesip otluklari bictik
Anem sen bana bakmaya kiyamazdin
Dünyada bir yetim gibi birakip beni gittin
Gündüzlen yas döker geceleri aglardin
Sana doyamadan ellerimden gittin