Pastora Soler - Andaluza

Andalucía! sultana mora,
Reina del día que ríe y llora,
Nieva azahar en tu jardín entre rosas,
Tu claro cielo que es velo de tul azul.
Cielo andaluz que llena el sol con viva luz.

¡Mi Andalucía! Rojo clavel de un gran vergel
Alma de España que guarda en su entraña amor,
Es el sonar de tu cantar copla de amar.

Eres la tierra del sol y en ti los siglos verán
la gloria del español, la envidia del musulmán.
Una guitarra en sentir, un corazón al querer,
suspira y llora, ríe y adora como alma de una mujer.
Tus bellas rejas en flor
A veces piden matar y a veces piden amor.
El que sintió allí un querer de celos piensa morir,
Y a soma ella,
Como una estrella clara y hermosa al salir,
Y él vuelve amor a pedir.

¡Andalucía! sultana mora,
Reina del día que ríe y llora,
Nieva azahar en tu jardín entre rosas,
Tu claro cielo que es velo de tul azul.
Cielo andaluz que llena el sol con viva luz.


Endülüs! Mağribi Sultan,
Gündüzün gülen ve ağlayan kraliçesi,
Bahçendeki güllere portakal çiçeği gibi yağar kar,
Berrak gökyüzü mavisidir tül peçen.
Güneşi parlak ışıkla dolduran Endülüs gökyüzü.

Endülüs'üm! Büyük bir bahçenin kırmızı karanfili
İçi aşkla dolu İspanya ruhu,
Senin söylediğin aşk şarkısının sesi bu.

Güneşin toprağısın sen ve İspanyolun zaferini,
Müslümanın gıptasını görecek yüzyıllar sende.
Duyguda bir gitar, aşkta bir kalpsin,
İnle, hıçkır, gül ve bir kadının ruhu gibi sev taparcasına.
Senin güzel çiçekli kafeslerin
Bazen öldürmek, bazen aşk ister.
Orada aşk kıskançlığı hisseden biri ölmeyi ister,
Ve sonuçta O,
Parlak ve güzel yıldızın doğduğu gibi,
O da aşk için geri döner.

Endülüs! Mağribi Sultan,
Günün gülen ve ve ağlayan kraliçesi,
Bahçende güller arası portakal çiçeği gibi yağar kar,
Berrak gökyüzü mavisidir tül peçen.
Güneşi parlak ışıkla dolduran Endülüs gökyüzü.