Paul McCartney - On My Way To Work

There is a car parked where the block begins
And there are people singing praises
Say it's all because of him
And there is a bird perched on a frayed wet wire
And his voice sings out for a lover
But its covered by the choir of voices
Reaching way beyond the rafters
With devotion they perform these sacred tasks
They cross themselves and offer up their checkbooks
Slight suffering is not too much to ask
Besides we all are making money
And we are all fucking alone
And we don't know what we are doing
Maybe just buying us some hope
Because we know that we are lonely
Yeah, lonely that's for sure
And the older ones are coughing
And the older ones are dying
Maybe we are all dying
I pass a graveyard on my way to work
Today I saw two dozen white roses
On a fresh new mound of dirt
And I wondered about the occupant
When the darkness finally swallowed him was he calm and content
Or was he sweating in a struggle to keep breathing,
Ripping apart the sheets that dressed his bed
Crying out loud for someone to help him
And collapsing on his back all pale and dead
Maybe it's me who's this unstable
Always obsessed about the end
Why can't I let what happens happen?
And just enjoy the time I spend
Oh how I wish it was so easy
But when there is no point to anything it can get a bit confusing
Why is that I keep going?
Why is that we keep going?



Blok başladığı park edilmiş bir araba vardır
Ve insanlar övgü var şarkı söylüyor
Çünkü onun hepsi Say
Ve yıpranmış ıslak tel üzerinde tünemiş bir kuş var
Ve sesi bir sevgili için dışarı söylüyor
Ama seslerin korosu kapsamında
Kirişleri ötesine ulaşmak
Özveri ile onlar bu kutsal görevleri yerine
Kendilerini çapraz ve çek sunuyoruz
Hafif acı sormak için çok değil
Hepimiz para yapıyoruz yanı sıra
Ve biz yalnız fucking
Ve biz ne yaptığını bilmiyorum
Belki bize biraz umut satın alma
Biz yalnız olduğunu biliyorum çünkü
Evet, yalnız bu kesin
Ve büyük olanlar öksürük
Ve büyük olanlar ölüyor
Belki hepimiz ölüyor
Ben işe giderken bir mezarlık geçmek
Bugün iki düzine beyaz gül gördüm
Kir yepyeni bir höyükte
Ve ben yolcu hakkında merak
Karanlığın sonunda yutulduğunda ona sakin ve içerik oldu
Ya da, nefes tutmak için bir mücadele içinde terleme
Yatağında giymiş sayfaları yırtarak
Ona yardım etmek birisi için yüksek sesle ağlama
Ve tüm soluk ve ölü sırtında çöken
Belki benim kim bu dengesiz
Her zaman son hakkında saplantı
Neden olur ne izin vermiyorsun?
Ve sadece ben geçirdiğim zamanı seviyorum
Ah nasıl bu kadar kolay olsaydı
Ama bir şey için hiçbir nokta olduğunda biraz kafa karıştırıcı olabilir
Neden tutmak oluyor?
Neden devam değil mi?