Abriste la puerta
y entraron las dudas.
Te fuiste tan lejos de mi
y me quedé con noches sin luna
derrotado, sin fortuna,
congelado en un rincón.
Pude y no supe entregarte la vida,
pude pintarte de amor cada día
pero el valor, no me importó y tú lo sabías.
Pude llenarte la casa de flores,
pude vivir junto a ti sin temores.
Le pido a Dios que, por amor, me perdones.
El tiempo es tan sabio que todo lo cura,
quisiera saber que tú vives feliz,
que se fueron las dudas.
Yo sigo aquí con mi locura
despertando sin tu amor.
Pude y no supe entregarte la vida,
pude pintarte de amor cada día
pero el valor, no me importó y tu lo sabias.
Pude llenarte la casa de flores,
pude vivir junto a ti sin temores.
Le pido a Dios que, por amor, me perdones.
sen kapıyı actın
ve kuskular içeri girdi
benden çok uzaklara gittin
ve ben aysız gecelerle kaldım
yenilmiş, şanssız
bir köşede donmuş
yapabilirdim ama sana yaşam veremedim
her gününü aşkla boyayabilirdim
ama erdem önemsizdi bana ve sen biliyordun bunu
evini çiçeklerle doldurabilirdim
senin yanında korkusuz yaşayabilirdim
tanrıya yalvarıyorum, lütfen, beni affet
zaman öyle bilge ki herşeyi onarıyor
mutlu musun bilmek isterdim
kuşkular gitti mi
ben burada deliliğimle birlikte
senin aşkın olmadan uyanıyorum
yapabilirdim ama sana yaşam veremedim
her gününü aşkla boyayabilirdim
ama erdem önemsizdi bana ve sen biliyordun bunu
evini çiçeklerle doldurabilirdim
senin yanında korkusuz yaşayabilirdim
tanrıya yalvarıyorum, lütfen, beni affet