Peppina - Mademoiselle Noir

A man came across this old tower one day
It was straight like from a book he once read
He lifted his head up and saw this young lady
And here's what the lady said:

"Moi je m'appelle mademoiselle noir
Et comme vous pouvez le voir
Je ne souris, ni ris, ni vis."
Et c'est tout ce qu'elle a dit. 1

The man was so scared he could only run away
He ran to the town and then said:
"I just saw a lady with the longest dark hair
And I think she's a living dead!"
The people, so scared, took their guns and their swords
They ran to the tower and then
They saw the pale lady and felt a great fear
When they heard how she said it again:

"Moi je m'appelle mademoiselle noir
Et comme vous pouvez le voir
Je ne souris, ni ris, ni vis."
Et c'est tout ce qu'elle a dit.

The people, they knew what this all was about
She was clearly a demon from hell
They decided to set her long hair on fire
In the end it would burn her as well
But the lady was no demon she was a lonely soul
Just like in that book they once read
Still waiting for her prince while her hair was on fire
The one last time she said:

"Moi je m'appelle mademoiselle noir
Et comme vous pouvez le voir
Je ne souris, ni ris, ni vis."
Et c'est tout ce qu'elle a dit.


Bir gün o eski kasabaya rastladı bir adam
Tıpkı okuduğu kitaptaki gibiydi
Kafasını kaldırdı ve o genç kadını gördü
Ve kadın dedi ki:

"Matmazel Siyah'dır benim adım
Ve gördüğünüz gibi,
Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"
Tek söylediği buydu kadının

Çok korktu adam, tek yapabildiği kaçmaktı
Koştu kasabaya ve sonra dedi ki:
"Uzun siyah saçlarıyla bir kadın gördüm,
Ve sanırım... O yaşayan bir ölüydü!"
İnsanlar, çok korkmuşlardı, silahlarını ve kılıçlarını aldılar
Ve koştuklarında kuleye
Solgun kadının karşısında dehşete kapıldılar
Kuledeki kadının sözlerini tekrarladığını duydular:

"Matmazel Siyah'dır benim adım
Ve gördüğünüz gibi,
Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"
Tek söylediği buydu kadının

İnsanlar bütün bunların ne anlama geldiğini biliyordu
Açıkça, o cehennemden gelen bir iblisti
Uzun saçlarını ateşe vermeye karar verdiler
En sonunda o ateş kendisini de yakacaktı
Ama kadın, o bir iblis değildi, sadece yalnız bir ruhtu
Tıpkı okudukları kitaptaki gibi,
Saçları alevler içindeyken bile prensini bekleyen.
Son kez dedi ki kadın:

"Matmazel Siyah'dır benim adım
Ve gördüğünüz gibi,
Ne gülüyorum, ne kahkaha atıyorum, ne de yaşıyorum"
Tek söylediği buydu kadının...