Pitsa Papadopoulou - An Fygo

(Αν φύγω)

Απόψε θέλω να καθίσω,
μόνη μου, πάλι, να μιλήσω με τον εαυτό μου,
δεν πάει άλλο η φυλακή μου,
να χαραμίζεται η ζωή μου και το μυαλό μου.

Ανοίγω το παράθυρό μου,
πάνω απ' την πόλη, το φεγγάρι
φωτίζει πάλι τ' όνειρό μου,
τον δρόμο που η καρδιά θα πάρει,

κλείνω στην κάμαρα τον πόνο,
βλέπω στον ουρανό σημάδι,
το άστρο σου που λάμπει μόνο
μέσ' στης ψυχής μου το σκοτάδι.

Απόψε θέλω να ξεχάσω,
δεν έχω τίποτα να χάσω αν φύγω πάλι,
τί ωφελεί εδώ να μείνω,
τίποτα πίσω δεν αφήνω να με πονάει.

Ανοίγω το παράθυρό μου ...



Gidersem

Tek başıma oturmak istiyorum bu gece
Kendimle konuşmak
Bu hapse dayanamıyorum artık
Hayatım boşa gidiyor, aklım da

Penceremi açıyorum
Şehrin üstündeki Ay, hayalimi aydınlatıyor
Kalbimin seçeceği yolu
Yatak odamı acıyla dolduruyorum
Gökyüzünde bir iz görüyorum
Senin yıldızın parlıyor benim ruhumun karanlığında

Unutmak istiyorum bu gece
Kaybedecek hiçbir şeyim yok gidersem yine
Burada kalmamı sağlayacak sebep ne
Arkamda hiçbir şey bırakmıyorum ki acı çekeyim

Penceremi açıyorum
Şehrin üstündeki Ay, hayalimi aydınlatıyor
Kalbimin seçeceği yolu
Yatak odamı acıyla dolduruyorum
Gökyüzünde bir iz görüyorum
Senin yıldızın parlıyor benim ruhumun karanlığında