Ein Flugzeug liegt im Abendwind
An Bord ist auch ein Mann mit Kind
Sie sitzen sicher sitzen warm
und gehen so dem Schlaf ins Garn
In drei Stunden sind sie da
zum Wiegenfeste der Mama
Die Sicht ist gut der Himmel klar
Weiter, weiter ins Verderben
Wir müssen leben bis wir sterben
Der Mensch gehört nicht in die Luft
So der Herr im Himmel ruft
seine Söhne auf dem Wind
Bringt mir dieses Menschenkind
Das Kind hat noch die Zeit verloren
Da springt ein Widerhall zu Ohren
Ein dumpfes Grollen treibt die Nacht
und der Wolkentreiber lacht
Schüttelt wach die Menschenfracht
Weiter, weiter ins Verderben
Wir müssen leben bis wir sterben
Und das Kind zum Vater spricht
Hörst du denn den Donner nicht
Das ist der König aller Winde
Er will mich zu seinem Kinde
Aus den Wolken tropft ein Chor
Kriecht sich in das kleine Ohr
Komm her, bleib hier
Wir sind gut zu dir
Komm her, bleib hier
Wir sind Brüder dir
Der Sturm umarmt die Flugmaschine
Der Druck fällt schnell in der Kabine
Ein dumpfes Grollen treibt die Nacht
In Panik schreit die Menschenfracht
Weiter, weiter ins Verderben
Wir müssen leben bis wir sterben
Und zum Herrgott fleht das Kind
Himmel nimm zurück den Wind
Bring uns unversehrt zu Erden
Aus den Wolken tropft ein Chor
Kriecht sich in das kleine Ohr
Komm her, bleib hier
Wir sind gut zu dir
Komm her, bleib hier
Wir sind Brüder dir
Der Vater hält das Kind jetzt fest
Hat es sehr an sich gepresst
Bemerkt nicht dessen Atemnot
Doch die Angst kennt kein Erbarmen
So der Vater mit den Armen
Drückt die Seele aus dem Kind
Diese setzt sich auf den Wind und singt:
Komm her, bleib hier
Wir sind gut zu dir
Komm her, bleib hier
Wir sind Brüder dir
....................................................
Dalai Lama
Akşam rüzgarında bir uçak,
Yönetimde bir adam çocuğuyla birlikte,
Sıcak ve güvenli şekilde otururlar,
Ve bu yüzden uykunun tuzağına düşerler.
Üç saat içinde orada olacaklar,
Annenin doğumgünü için.*
Manzara güzel, gökyüzü temiz.
İleri, ileri yıkımın içine.
Ölünceye dek yaşamak zorundayız.
İnsanlar gökyüzüne ait değiller.
Bu yüzden cennetten tanrı,
Çocuklarını rüzgara çağırır.
Bana bu insan çocuğunu getirin.
Çocuğun hala kayıp zamanı var.
Sonra bir yankı kulaklarına yükselir.
Boğuk bir gürültü geceyi sürer.
Ve bulutların sürücüsü güler.
İnsan kargosunu sarsarak uyandırır.
İleri, ileri yıkımın içine.
Ölünceye dek yaşamak zorundayız.
Ve çocuk babasına der ki,
Gökgürültüsünü duymuyor musun?
O bütün rüzgarların kralı,
Benden onun çocuğu olmamı istiyor.
Bulutlardan bir koro düşer,
Küçük kulağın içine sürünen.
Gel buraya, kal burada.
Sana karşı iyi olacağız.
Gel buraya, kal burada.
Biz senin kardeşleriniz.
Fırtına uçan makineyi kucaklar.
Kabinde basınç hızla düşer.
Boğuk bir gürültü geceyi sürükler.
İnsan kargosu panik içinde çığlık atar.
İleri, ileri yıkımın içine.
Ölünceye dek yaşamak zorundayız.
Ve tanrıya çocuk yalvarır,
Cennet rüzgarı geri çek.
Bize zarar görmemiş dünyayı ver.
Bulutlardan bir koro düşer,
Küçük kulağın içine sürünen.
Gel buraya, kal burada.
Sana karşı iyi olacağız.
Gel buraya, kal burada.
Biz senin kardeşleriniz.
Baba şimdi çocuğu tutuyor,
Ve ona karşı sıkıca bastırmış.
Onun zorla nefes aldığına dikkat etmez.
Fakat korku merhamet olmadığını bilir.
Böylece baba kolları ile,
Çocuktan ruhu ezer,
Rüzgarın üzerinde yerini almış ve şarkı söyleyen ruhu:
Gel buraya, kal burada.
Sana karşı iyi olacağız.
Gel buraya, kal burada.
Biz senin kardeşleriniz.