Salvatore Adamo - Au Café Du Temps Perdu

Au café du temps perdu, je suis retourné
Un jour où rien n'allait plus
J'avais peur d'être déçu mais rien n'avait changé
Bonsoir amis bienvenu,
La patronne m'a reconnu malgré mon costume de notable
Et comme si elle m'avait attendu
Elle m'avait gardé la même table

Au café du temps perdu, j'allais quand j'étais riche,
De tous ces riens dont on se fiche quand on a pignon sur rue
Au café du temps perdu, j'allais retrouver la bande
Et les promesses en sarabande d'un avenir non avenu

Je l'aimais ce temps perdu, cette liberté
Ces trésors, ce luxe absolu
Mais la vie bien entendu n'a pas supporté
Que j'ignore les sentiers battus
Alors à la place du coeur elle m'a greffé une calculette
Et ce soir avec les rêveurs nous allons chanter à tue-tête

Au café du temps perdu, j'allais quand j'étais riche,
De tous ces riens dont on se fiche quand on a pignon sur rue
Au café du temps perdu, j'allais retrouver la bande
Qui vous requinquait sur demande
Chaque fois qu'on n'y croyait plus

Au café du temps perdu, j'allais.


yeniden döndüm yitik zamanların kafesine
hiçbir şeyin yolunda giymediği bir gün
aldanmaktan korkuyordum ama hiçbir şey değişmemişti
iyi akşamlar arkadaşlar hoş geldiniz,
tuhaf giysime rağmen patron tanıdı beni
ve sanki beni bekliyormuş gibi
bana aynı masayı verdi

yitik zamanların kafesine zenginken giderdim
sokakta duvara yaslandığımızda bütün bu hiçlikler
vız gelirdi
yitik zamanların kafesine grubu bulmaya giderdim
geleceğin grubu olacaklarına dair bir iddiaları yoktu

bu yitik zamanları severdim, bu özgürlüğü
bu hazineleri, bu mutlak lüksü
ama iyi anlaşılan yaşam destek olmadı
işlek patikaları görmezden gelmeme
o zaman kalbimin yerine küçük bir hesap makinesi koydu
ve bu akşam hayalcilerle avazımız çıktığı kadar şarkı söyleyeceğiz

yitik zamanların kafesine zenginken giderdim
sokakta duvara yaslandığımızda bütün bu hiçlikler
vız gelirdi
yitik zamanların kafesine grubu bulmaya giderdim
istek üzerine sizleri eğlendiren
her defasında ınanamazdık buna

yitik zamanların kafesine, giderdim
yitik zamanların kafesine grubu bulmaya giderdim