Jonim sadqa deya sendek mohitob uchun,
Poylaringga tiz cho'kaymi tavof uchun?
Valayki sen bir boqishni ep ko'rmaysan,
Bir bechora mendek xokisor uchun.
Canım, sadaka diye senin gibi mehtap için,
Azarlarına diz mi çökeyim, tavaf için?
Velev ki, sen bir bakışını ayıp görmezsin,
Bir biçare, ben gibi hakisar için.
Nima uchun, nima uchun, nima uchun?
Azob berib shodlanasan nima uchun?
Nima uchun, nima uchun, nima uchun?
Azob berib kuydirasan nima uchun?
Niçin, niçin, niçin?
Azap verip sevinirsin, niçin?
Niçin, niçin, niçin?
Azap verip yandırırsın, niçin?
Ohlar ursam, ohlarimdan tutun chiqar,
Yo dunyoga kelganmisan qiynoq uchun?
Sitamlaring bir jonimdan ming bor o'tdi,
Onam meni tug'ibdimi azob uchun?
Ah etsem, ahlarımdan duman çıkar,
Yoksa dünyaya eza etmeye mi geldin?
Sitemlerin bir canımı bin kere geçti,
Anam beni azap için mi doğurdu?
Bunchalar ham sitamkoru zolimsan-a
Vaslingga zor bitta bag'ri kabob uchun!
Yo oshiqlar his sabrini sinarmisan,
Ular soching tolasidan serob uchun?
Böyle de sitemkar ve zalimsin ha,
Vuslatın güzeldir bağrı yanık için!
Yoksa aşıkların his sabrını mı sınarsın,
Sayıları saç telinden fazla olduğu için?
Hech bo'lmasa senga shaydo Sardoringga
Har ko'rganda bir kulib qo'y savob uchun!
Hiç olmazsa sana şeyda Serdarına,
Her gördüğünde bir gülüver, sevap için!